Έχει καιρό να γράψω προσωπική ανάρτηση.
Από τον Δεκέμβρη που ξεκίνησε η καινούρια εκπομπή στο Capital , τρέχω συνεχώς. Δεν προλαβαίνω να απαντάω email τηλεθεατών/ τηλεθεατριών.
Δυο είναι τα βασικά θέματα στα οποία συνήθως αναφέρονται τα email.
Το ένα είναι οι ψυχολογικές διαταραχές με πρώτη και καλύτερη αυτήν των
κρίσεων πανικού, θέμα για το οποίο κάναμε εκπομπή την προηγούμενη Κυριακή
Το δεύτερο είναι τα θέματα που αφορούν στις ερωτικές σχέσεις στην Κύπρο του
σήμερα.
Βαρέθηκα να διαβάζω για τα ακόλουθα:
1. Αξιόλογες γυναίκες που αναζητούν σοβαρή σχέση και παρόλα αυτά είναι μόνες τους.
2. Διαζευγμένες γυναίκες να αντιμετωπίζονται από τους κύπριους άντρες ως
αντικείμενα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
3. Παντρεμένους να ποζάρουν ελεύθεροι.
4. Γκέι να ποζάρουν στρέιτ και ελεύθεροι.
5. Ελεύθεροι που έχουν σχέση με παντρεμένες να ποζάρουν ως ελεύθεροι.
Χρησιμοποιώ την λέξη "ποζάρουν" επειδή συνήθως το φλερτ γίνεται διαδικτυακά.
Πόσες φορές να διαβάσω για περιπτώσεις όπου μια ελεύθερη κοπέλα αρχίζει να
βγαίνει με κάποιον και το πράγμα δεν προχωρά, επειδή αυτός ο κάποιος κωλύεται
και της το αποκρύβει.
Τα βασικότερα κωλύματα που συναντώ είναι τα εξής;
1. Τα έχουν ήδη με παντρεμένη και βγαίνουν με την ελεύθερη για να ρίξουν
στάχτη στα μάτια του άντρα της παντρεμένης, που συνήθως είναι και φίλος τους.
2. Είναι γκέι και βγαίνουν ραντεβού ή φλερτάρουν μια στρέιτ κοπέλα για να
κρύψουν την ομοφυλοφιλία τους. Σε κάποιες περιπτώσεις τις παντρεύονται κι όλας.
3. Έχουν σεξουαλικές δυσλειτουργίες, τις οποίες δεν παραδέχονται στον εαυτό
τους και αντ' αυτού, τα ρίχνουν στην κοπέλα. "Δεν μου κάνεις, δεν είσαι ο
τύπος μου, είσαι πολύ αδύνατη, πολύ παχουλή, πολύ έξυπνη, δεν με ελκύεις"
και διάφορα άλλα φαιδρά.
4. Δεν έχουν μία, κοινώς είναι απένταροι και ντρέπονται να το μιλήσουν
ανοικτά και αντ' αυτού, στήνουν μια κοπέλα για την οποία ίσως κι αυτοί πρώτοι
έδειξαν ενδιαφέρον με αλλοπρόσαλλες δικαιολογίες.
Ξέρω ότι και οι άντρες έχουν τα δίκια τους. Έγραψα και ολόκληρο βιβλίο για το θέμα.
Αλλά, μωρά μου, αγάπες μου, κανεί!
Βρίσκω σας τα δίκαια σας, διαπιστώνω τις δυσκολίες του να εκπληρώνεις τον
ανδρικό ρόλο στην Κύπρο σήμερα, αλλά λίγη ανθρωπιά και εντιμότητα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
Οι γυναίκες του κόσμου, η κάθε γυναίκα που συναντάται online ή σε μια δουλειά, ή σε μια έξοδο δεν είναι αντικείμενα. Είναι άνθρωποι
όπως κι εσάς. Έχουν συναισθήματα, ελπίδες, όνειρα και τις πληγώνετε όταν τις
κοροϊδεύετε. Και μην ακούσω το κλασικό "Κι οι γυναίκες έτσι κάνουν",
γιατί θα σας την πω κανονικότατα.
Ποιες γυναίκες σας κοροϊδεύουν και σας χρησιμοποιούν, αγόρια μου; Ποιες;;;
Αυτές ίσως που εσείς έχετε ανεβάσει σε ψηλό θρόνο επειδή ταιριάζουν σε
κάποιο συγκεκριμένο σωματότυπο, χρώμα μαλιών, ματιών και υποτιθέμενης
σεξουαλικότητας; Εκείνες οι γυναίκες που αν τις κυκλοφορήσετε θα σας
"σέβονται" οι φίλοι σας και θα σας πουν: "Μπράβο ρε! Είσαι πολλά
πετυχημένος για να την ρίξεις τζιείνην."
Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα με τις ψηλές αδύνατες όμορφες κοπέλες.
Κατ' ακρίβεια γέννησα και μια και θέλω τα καλύτερα για εκείνην.
Όμως, όταν η έμφαση δίνεται στην εξωτερική εικόνα μόνο, την κοινωνικά
συμβατή πάντα, γιατί μπορεί να σας αρέσουν κατά βάθος αυτές που είναι λίγο πιο
γεματούλες, ή που ντύνονται πιο ανέμελα, που δεν φορούν μακιγιάζ, που σας
"ανάβει" το μυαλό τους, αλλά φοβάστε να το παραδεχθείτε στον εαυτό
σας καν.
Γιατί φοβάστε βρε τις έξυπνες γυναίκες; Φοβάστε πως θα σας ευνουχίσουν;
Από εκεί που δεν το φοβάστε το παθαίνετε. Επειδή άμα θεοποιήσετε το κάθε
"βλήτο", με νοημοσύνη Barbie, ώστε να μην την φοβάστε, αυτή
θα σας την φέρει από εκεί που δεν το περιμένετε.
Θα σκέφτεστε τώρα, τι έπαθε αυτή και τα πήρε.
Τι έπαθα; Διαβάζω, διαβάζω συνέχεια. Σας βάζω εδώ ανωνύμως ένα απόσπασμα
από ένα email:
=================================================
Φαντάζομαι πως είσαι πολλά busy, αλλά θα σου θέσω το παράπονο
μου και μια σου απάντηση είναι αρκετή.
Είμαι 25 χρονών, είμαι
ελεύθερη, βγαίνω καμιά φορά να δούμε κανέναν άνθρωπο, ή έστω άμα είμαι
σπίτι μπαίνω στο γνωστό “badoo” που είναι για γνωριμίες.
Η απορία μου είναι: άμα γνωρίσω
κάποιον άντρα, που είναι μέσα στα πλαίσια αυτού που ψάχνω, έχει χαρακτήρα και
κάποιο επίπεδο, αυτό που συμβαίνει πάντα είναι ότι μετά το πρώτο ραντεβού εν
τραβά.
Γενικά είμαι πολλά προσγειωμένο
άτομο, αλλά έχω και την τρέλα μου. Έχω και μια Α εμφάνιση. Δεν μπορώ να
καταλάβω τι λάθος κάμνω και γιατί δεν γίνεται κάτι. Γενικά είμαι ενθουσιώδες
άτομο με ενδιαφέροντα. Ελπίζω να κατάλαβες την κατάσταση. Πες μου την γνώμη
σου. Φταίω εγώ σε κάτι;"
=================================================
Τι να απαντήσω της κοπελούδας; Που μου έστειλε και μια φωτογραφία της και εμφανισιακά είναι ωραία ακόμη και με τα κοινωνικά συμβατά πλαίσια;
Τι να της πω;
Πως ζει σε λάθος χώρα;
Μα μπορούμε όλες να μεταναστεύσουμε;
Εν τυχαίο που "εισάγουμε" τόσους συζύγους;
Εν τυχαίο που την έπαθαν τόσες Κύπριες με τους ξένους από τριτοκοσμικές
χώρες, που τους πούλησαν αγάπες κι έρωτες για μια βίζα και ένα διαβατήριο;
Να μεν σας πω πως αν λυθεί το κυπριακό, θα παρατηρηθούν μαζικοί γάμοι
γυναικών με τουρκοκύπριους και έποικους. Γιατί τζιείνοι εν εν νερόβραστοι,
φοβικοί, συγχυσμένοι και άλλαν τ' άλλων όπως τους παραπάνω κυπραίους.
Έχω ζήσει στην Ελλάδα, στην Αγγλία, επισκέφτηκα την μισή Ευρώπη και την
μισή Μέση Ανατολή τζιαι σαν τους κυπραίους εν έχει, ειλικρινά.
Περπατάς σε μια ξένη πρωτεύουσα ρε παιδί μου, και μπορεί να είσαι και
κοντόχοντρη και πάνω των 30 και σε φλερτάρει ο μισός αντρικός πληθυσμός. Πας να
πιεις ποτό σε ένα μπαρ και έρχεται ο Ιταλός και μιλά σου. Το ίδιο και ο
Ελλαδίτης, και ο Γερμανός και ο Δανός και ο Ισραηλίτης. Και σου μιλούν
κανονικά: "Γεια σου, πώς σε λένε; Είσαι μόνη; Μου αρέσεις, θα
ήθελες να γνωριστούμε;"
Όταν πήγα Ιταλία πχ, έπαθα την πλάκα μου από το πόσοι άντρες με φλέρταραν. Ένιωσα γυναίκα.
Και μεν μου πείτε πως επειδή ήμουν τουρίστρια. Ιταλικά μου μιλούσαν όλοι,
επειδή οι μεσογειακοί λαοί μοιάζουμε.
Δεν αντέχω αυτή την κατάσταση. Και έχει πολλές άλλες κυπραίες που δεν την
αντέχουν.
Για μένα δεν με κόφτει, τα κοπελλούθκια μου έκαμα τα, επήρα το τζιαι
απόφαση πως ζω σε λάθος χώρα εν γνώσει μου, και τέλειωσε. Κάμνω καμιά εκπομπή,
γράφω κανένα ποστ, απαντώ καμιά εικοσαριά email την ημέρα, βλέπω τις σειρές μου
στο ίντερνετ και τέλειωσε. Εν τζιαι εν να σπάσει το πλάσμα.
Τόσες κοπέλες όμως; Γιατί να ταλαιπωρούνται;
Ξέρετε, δεν μπορούμε να "γυρίσουμε το φύλλο", γεννιέσαι με τον
σεξουαλικό σου προσανατολισμό. Δεν μπορούμε να τα φτιάξουμε με τις φίλες μας,
επειδή δεν υπάρχουν αρσενικοί διαθέσιμοι.
Ξέρετε τι χάνετε με τον φόβο που έχετε να δημιουργήσετε μια ερωτική σχέση
με μια κυπραία;
Δεν θέλουν όλες να σας παντρευτούν και να σας τυλίξουν, έλεος!
Ξέρετε τι χάνετε όταν μένετε μόνοι και συναισθηματικά ανικανοποίητοι κι
εσείς και οι γυναίκες;
Καταντήσαμε μια χώρα της απέραντης μοναξιάς και έλλειψης συναισθηματικής
και ερωτικής ολοκλήρωσης.
Και δεν έχω την απαίτηση όλοι οι άντρες να είναι διαθέσιμοι για σχέση. Άμα
δεν είσαι, ρε φίλε, κάτσε την μάππα χαμαί. Μεν παίζεις με τον πόνο της άλλης.
Να μην ξανακούσω, να μην ξανακούσω, α!
Guts χρειάζεστε. Guts.
Τα θυμωμένα μου φιλιά
Θέκλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου