βρεθήκαμε στα δύσκολα.
Από τις 15 του Μάρτη η Κύπρος δεν είναι πια η ίδια...
Βιώνουμε πλέον στο σπίτι μας, στην οικογένειά μας, στο πετσί μας, την οικονομική κρίση, η οποία δεν αφορά πλέον μόνο ένα μικρό άτυχο κομμάτι του πληθυσμού, αλλά τους περισσότερους από εμάς....
Πώς φτάσαμε ως εδώ;
Πώς το αντιλαμβάνομαι:
Το κακό ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν.
Οι βάσεις μπήκαν με την ανεξαρτησία το 1960. Βάσεις διαφθοράς, διαπλοκής, "κουμπαριάς"...
Ως το 74 φαγωθήκαμε μεταξύ μας...
Μετά το 1974 μας τάισαν να σκάσουμε...
Με τη φούσκα του χρηματιστηρίου προγευτήκαμε τα σημερινά. Κανείς δεν τιμωρήθηκε σ' αυτή τη χώρα ποτέ... Κανείς εκτός από απλούς πολίτες που μπήκαν στο ΚΑΠ, που διώχθηκαν για οικονομικές οφειλές... Κανείς αρχιτέκτονας ή εγκέφαλος της φούσκας όμως...
Με την εισροή των ρωσικών κεφαλαίων, λόγω ψηλών επιτοκίων, επιδιδόμαστε σε ένα οργασμό υπερβολικού δανεισμού, με επίσης ψηλά επιτόκια φυσικά και φτιαχτή εκτόξευση των τιμών των ακινήτων στα ύψη. Αππωνόμαστε, κτίζουμε με δάνεια σπίτια, εξοχικά, πισίνες, αγοράζουμε με δάνεια πάλι σκάφη και γερμανικές λιμουζίνες και γινόμαστε τουρίστες σε όλη την Ευρώπη και τον πλανήτη. Σηκώνουμε κουστούμια όπως
ιδιωτικά σχολεία και μάρκες, αφήνουμε τα παιδιά μας να τα μεγαλώνουν οι οικιακές βοηθοί και νιώθουμε το κέντρο της γης.
Πιστεύουμε στις διαφημίσεις, στους πολιτικούς στους μαρκετίστες...
Είμαστε φιλόξενος λαός και εργοδοτούμε άκριτα, νόμιμα ή παράνομα υπερβολικούς αριθμούς αλλοδαπών. Όσους δεν δουλεύουν τους δίνουμε επιδόματα. (Με το αζημίωτο μας λένε, δίχως μεσάζοντες, το χάφτουμε κι αυτό όπως και τ'άλλα) ...
Και σαν να μην έφτανε αυτό αποφασίζουμε, ως η πρώτη χώρα στην Ε.Ε. με κομμουνιστή πρόεδρο, να δώσουμε αυξήσεις στις κοινωνικές παροχές, χωρίς μελέτη και δίχως καν την εξοικονόμηση με το να σταματήσουν οι μίζες και οι αχρείαστοι διορισμοί υπερήλίκων ημετέρων με υψηλές κλίμακες...
Η Ευρώπη διέρχεται πραγματική ή τεχνητή οικονομική κρίση, το ΔΝΤ κι η Μέρκελ καρατομούν την Ελλάδα. Κι εμείς χαβά μας. Και οι πολίτες και η κυβέρνηση κι η αντιπολίτευση κι η Κεντρική Τράπεζα κι οι υπόλοιπες τράπεζες...
Κοιμόμαστε τον ύπνο του βλάκα, δεν βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας, μετά το Μαρί η Α.Η.Κ. ανακοίνωσε πάνω από 80 εκατομμύρια κέρδη, εμείς κάνουμε διακανονισμούς να πληρώσουμε το ρεύμα και συνεχίζουμε να σκύβουμε κεφάλια, μην πω να κατεβάζουμε και παντελόνια. Τον ύπνο του βλάκα από τον πρώτο πολίτη ως τον τελευταίο. Η πτώση του Ορφανίδη δεν μας συγκίνησε, δεν είδαμε πως μπορεί σε λίγο, πολύ λίγο να συμβεί σε όλη την χώρα... Ερχόμαστε σε προεκλογικό πυρετό, οι γερμανοί κι οι άλλοι περιμένουν τον επόμενο γιατί "με τον προηγούμενο δεν συνεννοούνταν" είπαν...
Και το προηγούμενο Σάββατο ξυπνούμε με το μπιπ στον κ..., αχάπαροι όπως πάντα.
Τωρά φταιν μας οι γερμανοί, η Μέρκελ και το ΔΝΤ. Όι ότι εν εν όρνια τζιείνοι. Επιτελούν χειρίστης μορφής οικονομικό πόλεμο κι εμείς πήγαμε ξυπόλυτοι στ' αγκάθια, αχάπαροι, απρογράμματιστοι και ευκολόπιστοι. Να ξυπνήσουμεν έστω τζιαι τωρά τζιαι να σταματήσουμεν να είμαστε αρνιά...
Καθαρά προσωπική γνώμη. Φταίμε όλοι. Φταίω κι εγώ, κι εσύ κι ο παρακάτω.... Που δαμαί τζιαι δα να ξυπνήσουμε...
Να στρωθούμε στη δουλειά και στη βοήθεια ο ένας του άλλου....
Από τη δική μου πλευρά, σκέφτομαι πώς μπορώ να βοηθήσω.... Αντιλαμβάνομαι πως η πλειονότητα του κόσμου δεν έχει πλέον την ευχέρεια να πληρώνει για να συναντιέται τακτικά με ιδιώτη ψυχολόγο. Μην ξεχνάτε πως υπάρχουν οι υπηρεσίες ψυχολόγων στα κρατικά νοσοκομεία...
Επειδή ο καθένας με το εργαλείο του, αποφάσισα να αρχίσω μια καινούρια σειρά καταχωρήσεων στο ιστολόγιο μου με θέμα την ψυχολογική διαχείριση της οικονομικής κρίσης.
Νιώστε ελεύθερα να επικοινωνήσετε μαζί μου, μέσω του διαδικτύου (theklapetridou@yahoo.gr), για να θέσετε τα δικά σας ερωτήματα/θέματα.
"Με τους πολλούς ο χάρος εν γλυτζιής" και μαζί θα τα καταφέρουμε καλύτερα.
Σαν πρώτη συμβουλή: Ας αφήσουμε τον εαυτό μας ελεύθερο να πενθήσει για αυτό που μας συμβαίνει. Μπορεί να μην έχουμε νεκρό να κλάψουμε, αλλά αυτό που περνούμε προσομοιάζει με απώλεια όπως αυτήν που επιφέρει ο θάνατος....
Με όλη μου την αγάπη,
Θέκλα
