Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Aγάπη, μίσος, αδιαφορία και φανατισμός.

Την τελευταία μέρα του 2011, μιας χρονιάς που μας πόνεσε και μας απογοήτευσε βαθειά, δεν θέλω να γράψω τίποτα προσωπικό. Τα έχω πει όλα στη χρονιά που πέρασε. 
Θέλω μονάχα να αποσαφηνίσω κάποιους ορισμούς στάσεων και συναισθημάτων. Στη χρονιά που μας πέρασε βίωσα την αγάπη, το μίσος και το φανατισμό, προσπαθώντας να υπερνικήσω την αδιαφορία που είχα προηγουμένως για τα κοινά. Όλο αυτό ήταν ένα υπέροχο ταξίδι, στο οποίο υπέπεσα σε πολλά λάθη, αλλά και που με δίδαξε πολλά. Φυσικά έχω πολλά ακόμα να μάθω για να εξελιχθώ πνευματικά ως άνθρωπος. Λυπούμαι για τους ανθρώπους που λύπησα και ζητώ συγγνώμη από αυτούς που με έστω κι άθελα μου, με ένιωσαν εχθρό τους.
Καλή Χρονιά, φίλοι μου!

Φανατισμός.
Ο Φανατισμός που ως όρος προέρχεται εκ της λατινικής λέξης "fanum" (=ιερόν), σημαίνει την μετ' εγωισμού και εμπάθειας προσήλωση σε κάποιες αντιλήψεις, ανεξάρτητα της ορθότητας ή όχι αυτών.
Υποκινητής και αυτουργός του φανατισμού είναι η εκάστοτε επ΄ αυτού εκδηλούμενη προπαγάνδα.

Προπαγάνδα:
Προπαγάνδα είναι η παρουσίαση ενός μηνύματος με έναν συγκεκριμένο τρόπο ώστε να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους σκοπούς. Ετυμολογικά, προπαγάνδα σημαίνει «διάδοση μίας φιλοσοφίας ή άποψης».
Σκοπός της προπαγάνδας είναι να αλλάξει δραστικά τις απόψεις των άλλων αντί απλώς να μεταδώσει γεγονότα. Για παράδειγμα, η προπαγάνδα μπορεί να επιστρατευτεί προκειμένου να προϊδεάσει θετικά ή αρνητικά σε σχέση με κάποια ιδεολογική θέση, αντί να παρουσιάσει την ίδια την θέση. Η προπαγάνδα διαφοροποιείται από την «κανονική» επικοινωνία, επειδή επιδιώκει να διαμορφώσει απόψεις με έμμεσες και συχνά δόλιες μεθόδους. Για παράδειγμα, η προπαγάνδα συχνά μεταδίδεται με τέτοιον τρόπο ώστε να προκαλεί ισχυρά συναισθήματα και αυτό το κάνει κυρίως με το να υπονοεί παράλογες (μη ενορατικές) σχέσεις μεταξύ ιδεών.
Η επίκληση στο συναίσθημα είναι ίσως η πιο απροκάλυπτη μέθοδος προπαγάνδας, αφού υπάρχουν πολλές άλλες μέθοδοι, λιγότερο φανερές και μάλιστα δόλιες. Για παράδειγμα, η προπαγάνδα μπορεί να διαδίδεται έμμεσα. Μπορεί να μεταδίδεται ως εύλογη προκατάληψη εντός μιάς φαινομενικά ισορροπημένης και δίκαιης δημόσιας συζήτησης ή επιχειρηματολογίας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί ακόμη καλύτερα σε συνδυασμό με την μέθοδο μετάδοσης ειδήσεων των μέσων μαζικής επικοινωνίας.
Μίσος
Το μίσος είναι η έντονη αντιπάθεια, η απέχθεια για κάποιον και η σφοδρή επιθυμία να του κάνεις κακό.
Είναι πάθος της ανθρώπινης ψυχής, το οποίο διαρκεί πολύ και δεν ικανοποιείται ποτέ, αντίθετα τρέφει την κακία και την έχθρα για να βλάψει.
Ο άνθρωπος που κατέχεται από μίσος χάνει την αυτοκυριαρχία του, γίνεται ηθικά ανελεύθερος, κάνει αδικίες, πράξεις βίαιες, που βλάπτουν τον ίδιο και το σύνολο.
Γεννά πολλά κακά, όπως την βία, το έγκλημα, τις αντεκδικήσεις, και οδηγεί σε πράξεις αντικοινωνικές. Είναι πάθος, που γέρνει τη διχόνοια, τη δυστυχία και οδηγεί σε καταστροφή.
Αδιαφορία
Η απουσία κάθε συναισθήματος, αρνητικού ή θετικού για ένα πρόσωπο ή για ένα θέμα.

Αγάπη: 
Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα έντονης στοργής και προσωπικής αφοσίωσης. Στη φιλοσοφία, η αγάπη είναι μια αρετή που εκπροσωπεί την ανθρώπινη ευγένεια, συμπόνια και στοργή. Η αγάπη βρίσκεται στο κέντρο πολλών θρησκειών, (σύμφωνα με τη χριστιανική φράση, «ὁ θεòς ἀγάπη ἐστίν») ή επίσης οι Αγάπες, κοινές εστιάσεις των πρώτων Χριστιανών. Η αγάπη μπορεί επίσης να περιγραφεί ως δράση προς άλλους υποκινούμενες από συμπόνοια. Ή, και ενέργειες προς άλλους βασισμένες στην στοργή.

Το μίσος δεν είναι το αντίθετο της αγάπης!

Η αδιαφορία είναι το αντίθετο της αγάπης.

Η αγάπη είναι έντονη θετική σύνδεση. Το μίσος είναι έντονη αρνητική σύνδεση. Η αδιαφορία είναι έλλειψη οποιασδήποτε σύνδεσης, αποσύνδεση.

Αγαπούμε τους άλλους με μέτρο την αγάπη προς τον εαυτό μας.
Ο Χριστός είχε πει: αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Άρα απαραίτητη προϋπόθεση της αγάπης μας προς τους άλλους, είναι η αγάπη προς τον εαυτό μας.

Με την αγάπη μου,
για μια καλή χρονιά.
Θέκλα