Ναι!
Μπορεί ακόμη να μην το αντιληφθήκαμε ή να μη θέλουμε να το αντιληφθούμε, αλλά δυστυχώς επτωχεύσαμεν...!
Που τα αλήθκεια!!!
Δεν θα μπω στο τριπάκι να συζητήσουμε κι εδώ ξανά τις αιτίες της φτωχοποίησης μας. Στόχος εδώ είναι να βρούμε πρακτικές προσωπικές λύσεις για να αντέξουμε αυτή την περίοδο ψυχολογικά.
Μιλούσα πριν λίγες μέρες με μια αγαπημένη φίλη (ιδιώτη επαγγελματία) στο τηλέφωνο, η οποία με ρωτούσε πως τα πάω με τη δουλειά, λόγω της κρίσης φυσικά. Της είπα πως είμαι καλά. "Είσαι καλά;",με ρώτησε... "Πώς τα καταφέρνεις;"
Τα καταφέρνω της λέω, τα φέρνω βόλτα, μειώσαμε τα έξοδα μας, ξοδεύουμε πιο συνετά, τα βγάζουμε πέρα.
"Μα έχεις την ίδια δουλειά που είχες παλιά;"
Όχι βέβαια, δεν την έχω. Ο κόσμος όσο κι αν έχει ανάγκη από ψυχολόγο αυτή την εποχή, δεν έχει και τα απαραίτητα χρήματα για να πληρώσει την επίσκεψη. Λογικό.
Έχω τη μισή ή λίγο πιο κάτω από τη μισή δουλειά που είχα προτού να ασχοληθώ με την πολιτική. Μου πήρε ενάμιση χρόνο να ξαναστήσω τη δουλειά μου μετά από την αποτυχημένη επαγγελματικά και οικονομικά προσπάθεια μου να γίνω πολιτικός μίσσιημου, και ένα δυο μήνες μετά ήρθε η οικονομική κρίση....! @@@Όμορφα :-)
Α χα χα χα χα χα χα , γελάω. Είπαμε πως το γέλιο είναι ένα εργαλείο που βοηθάει στην αντιμετώπιση της κρίσης;
Συνεχίζει η συζήτηση μας λοιπόν με τη φίλη για τη δουλειά.
Αυτή μου λέει πως δεν τα βγάζει πέρα.
Πώς δεν τα βγάζεις πέρα;, απορώ. Αφού έχεις περισσότερη δουλειά από εμένα, όπως μου λες. Λόγω της δικής σου ειδικότητας, δεν έχει μειωθεί τόσο πολύ η πελατεία σου.
Και την ρωτώ, και ρωτώ κι εσάς...
Πόσα έσοδα έχεις περίπου το μήνα;
Πόσα σταθερά έξοδα έχεις;
Εάν τα έξοδα είναι περισσότερα από τα έσοδα έχεις πρόβλημα.
Και μου απαντά:
Τα έσοδα της είναι σαφώς τουλάχιστον τριπλάσια από τα δικά μου.
Τα έξοδα της όμως; Ξεπερνούν κατά 500 ευρώ από τα έσοδα της, άρα έχει όντως πρόβλημα....!
Η πρώτη πρακτική κίνηση που μπορούμε να κάνουμε για να καλυτερεύσουμε τη ζωή μας είναι να μειώσουμε τα σταθερά μας έξοδα, αυτά που δίνουμε κάθε μήνα.
Και έχουμε και λέμε:
Μπορεί ακόμη να μην το αντιληφθήκαμε ή να μη θέλουμε να το αντιληφθούμε, αλλά δυστυχώς επτωχεύσαμεν...!
Που τα αλήθκεια!!!
Δεν θα μπω στο τριπάκι να συζητήσουμε κι εδώ ξανά τις αιτίες της φτωχοποίησης μας. Στόχος εδώ είναι να βρούμε πρακτικές προσωπικές λύσεις για να αντέξουμε αυτή την περίοδο ψυχολογικά.
Μιλούσα πριν λίγες μέρες με μια αγαπημένη φίλη (ιδιώτη επαγγελματία) στο τηλέφωνο, η οποία με ρωτούσε πως τα πάω με τη δουλειά, λόγω της κρίσης φυσικά. Της είπα πως είμαι καλά. "Είσαι καλά;",με ρώτησε... "Πώς τα καταφέρνεις;"
Τα καταφέρνω της λέω, τα φέρνω βόλτα, μειώσαμε τα έξοδα μας, ξοδεύουμε πιο συνετά, τα βγάζουμε πέρα.
"Μα έχεις την ίδια δουλειά που είχες παλιά;"
Όχι βέβαια, δεν την έχω. Ο κόσμος όσο κι αν έχει ανάγκη από ψυχολόγο αυτή την εποχή, δεν έχει και τα απαραίτητα χρήματα για να πληρώσει την επίσκεψη. Λογικό.
Έχω τη μισή ή λίγο πιο κάτω από τη μισή δουλειά που είχα προτού να ασχοληθώ με την πολιτική. Μου πήρε ενάμιση χρόνο να ξαναστήσω τη δουλειά μου μετά από την αποτυχημένη επαγγελματικά και οικονομικά προσπάθεια μου να γίνω πολιτικός μίσσιημου, και ένα δυο μήνες μετά ήρθε η οικονομική κρίση....! @@@Όμορφα :-)
Α χα χα χα χα χα χα , γελάω. Είπαμε πως το γέλιο είναι ένα εργαλείο που βοηθάει στην αντιμετώπιση της κρίσης;
Συνεχίζει η συζήτηση μας λοιπόν με τη φίλη για τη δουλειά.
Αυτή μου λέει πως δεν τα βγάζει πέρα.
Πώς δεν τα βγάζεις πέρα;, απορώ. Αφού έχεις περισσότερη δουλειά από εμένα, όπως μου λες. Λόγω της δικής σου ειδικότητας, δεν έχει μειωθεί τόσο πολύ η πελατεία σου.
Και την ρωτώ, και ρωτώ κι εσάς...
Πόσα έσοδα έχεις περίπου το μήνα;
Πόσα σταθερά έξοδα έχεις;
Εάν τα έξοδα είναι περισσότερα από τα έσοδα έχεις πρόβλημα.
Και μου απαντά:
Τα έσοδα της είναι σαφώς τουλάχιστον τριπλάσια από τα δικά μου.
Τα έξοδα της όμως; Ξεπερνούν κατά 500 ευρώ από τα έσοδα της, άρα έχει όντως πρόβλημα....!
Η πρώτη πρακτική κίνηση που μπορούμε να κάνουμε για να καλυτερεύσουμε τη ζωή μας είναι να μειώσουμε τα σταθερά μας έξοδα, αυτά που δίνουμε κάθε μήνα.
Και έχουμε και λέμε:
- Ενοίκια. Αυτή την εποχή οι ιδιοκτήτες υποστατικών είναι πολύ πιο ελαστικοί για μειώσεις των ενοικίων, τα οποία ούτως ή άλλως είναι φουσκωμένα όπως ήταν και όλη η οικονομία μας τα τελευταία χρόνια. Ζητούμε από τον ιδιοκτήτη του σπιτιού ή επαγγελματικής στέγης που ενοικιάζουμε να μας μειώσει το ενοίκιο. Το πιο πιθανό να το αποδεχθεί, επειδή προτιμότερο για αυτόν να έχει λιγότερα έσοδα παρά τίποτα. Στην απίθανη περίπτωση που δεν το αποδέχεται ψάχνουμε για φθηνότερη εναλλακτική λύση.
- Υπάλληλοι. Εάν είμαστε αυτοεργοδοτούμενοι και εργοδοτούμε υπαλλήλους, είτε για γραμματειακή δουλειά είτε για την καθαριότητα των χώρων μας, σκεφτόμαστε σοβαρά το ενδεχόμενο να μπορέσουμε να κάνουμε αυτές τις δουλειές μόνοι μας. Να αφιερώσουμε χρόνο να καθαρίσουμε μόνοι μας το σπίτι μας, το γραφείο μας και να ασχοληθούμε με τα γραμματειακά μας καθήκοντα. Ζούμε σε δύσκολες εποχές, δεν θα μας πέσει κι η μύτη εάν καθαρίσουμε μόνοι μας. Ίσα ίσα που θα γυμναστούμε και θα νιώσουμε και καλύτερα λόγω της έκκρισης ενδορφινών από τον εγκέφαλο μετά από σωματική δραστηριότητα. Θα ξεχάσουμε και τα βάσανα μας κοπιάζοντας ή θα έχουμε το χρόνο να τα επεξεργαστούμε δημιουργικά ενώ κουραζόμαστε σωματικά. Έχω παρατηρήσει πως τα μεγαλύτερα προβλήματα μου τα έλυσα περπατώντας στο πάρκο μόνη μου κάθε πρωι.
- Ρεύμα και νερό και λοιποί λογαριασμοί. Με λίγη προσοχή μπορούμε να εξοικονομήσουμε αρκετά χρήματα από το λογαριασμό του ρεύματος και του νερού. Όσον αφορά στο νερό, ανοίγω πλέον το πιεστικό μόνο όταν θα χρησιμοποιήσω το πλυντήριο, ώστε να μην φεύγει άδικα νερό τις υπόλοιπες ώρες. Για το ρεύμα: σταμάτησα να χρησιμοποιώ στεγνωτήριο, απλώνω πλεόν τα ρούχα στην απλώστρα και τα σιδερώνω. Επίσης, κάνουμε μπάνιο τις ώρες που έχει ζεστό νερό από τον ήλιο ώστε να μη χρησιμοποιούμε το ηλεκτρικό θερμοσίφωνο, όσες λάμπες δεν ήταν οικονομικές, πετάχτηκαν στα σκουπίδια και αντικαταστάθηκαν με οικονομικές και σβήνουμε τα φώτα όταν φεύγουμε από ένα δωμάτιο. Σίγουρα υπάρχουν και άλλες προτάσεις για εξοικονόμηση στο λογαριασμό του ρεύματος και σίγουρα είναι θετικό που η Αρχή Ηλεκτρισμού προχώρησε επιτέλους σε μειώσεις. Ενδεικτικά αναφέρω πως ο λογαριασμός του ρεύματος που πήρα τον Σεπτέμβριο ήταν 900 ευρώ(!) και ο τελευταίος μόνο 270. Φυσικά στο 900άρι ήταν μέσα και τα κλιματιστικά, τα οποία θέλουν προσοχή στη χρήση και ρύθμιση για οικονομικότερη απόδοση. Όσον αφορά στους λογαριασμούς του τηλεφώνου και του ίντερνετ, καιρός να κάνουμε έρευνα αγοράς και να αλλάξουμε στον πιο φθηνό παροχέα. Και επειδή τα περισσότερα σπίτια στην Κύπρο έχουν ίντερνετ, ξέρετε πόσα χρήματα μπορούμε να εξοικονομήσουμε με το να επικοινωνούμε με τους ανθρώπους μέσω διαδικτύου; Το skype, Oovoo, Viper, όπως και άλλα είναι δωρεάν... δεν πληρώνουμε περισσότερα από όσα πληρώνουμε κάθε μήνα για το ίντερνετ και μπορούμε να μιλούμε και να επικοινωνούμε για όση ώρα θέλουμε. Επίσης, οι κλήσεις από σταθερό προς σταθερό είναι πιο φθηνές από τα κινητά και κάποιοι παροχείς προσφέρουν δωρεάν κλήσεις σταθερό προς σταθερό στους δικούς τους αριθμούς. Με λίγη προσοχή μπορούμε να μειώσουμε τους λογαριασμούς του τηλεφώνου και του διαδικτύου δραστικά.
- Φαγητό και σούπερμαρκετ. Η υπεραγορά της γειτονιάς μου αποφάσισε πέρσι να εκδώσει κάρτες για βαθμούς. Έπαθα σοκ όταν αντιλήφθηκα πως σε 40 μέρες μόνο είχα 2000 βαθμούς! Ευρώ και βαθμός... Αυτό με έβαλε σε περαιτέρω σκέψεις για το πώς να μειώσω τα έξοδα μου. Ένα μεγάλο ποσό χρημάτων για μια οικογένεια φεύγει για το φαγητό και τα ψώνια από την υπεραγορά. Το φαγητό που αγοράζουμε απέξω, που τρώμε έξω και αυτό που μας το φέρνουν στο σπίτι μας delivery, στοιχίζει πολύ περισσότερα από αυτό που μαγειρεύουμε μόνοι μας. Σκεφτείτε πως μια ωμή μπριζόλα από το κρεοπωλείο στοιχίζει το πολύ ενάμιση ευρώ, το πολύ, και για να την φας μαγειρεμένη θέλεις τουλάχιστον 10 ευρώ! Θα μου πείτε: δεν μας αρέσει να μαγειρεύουμε ή δεν ξέρουμε. Δεν μπορώ να υποχρεώσω κανέναν να γίνει μάγειρας ανκαι "πενία τέχνας κατεργάζεται".... Σκεφτείτε, πολλά χρήματα φεύγουν στο φαγητό και ας αρχίσουμε για αρχή να καταγράφουμε κάθε μέρα για ένα μήνα πόσα ξοδεύουμε σε φαγητό. Αν τα αθροίσουμε τέλος του μήνα, μπορεί να μας έρθει ταμπλάς! Προσοχή! Και τα έτοιμα κατεψυγμένα γεύματα είναι πιο ακριβά από αυτά που φτιάχνεις μόνος σου. Γενικώς, όσο λιγότερο επεξεργασμένη είναι μια τροφή όταν την αγοράζεις, τόσο πιο οικονομική είναι και φυσικά πιο υγιεινή. Σε μια επόμενη ανάρτηση θα ανεβάσω κάποιες απλές συνταγές που χρησιμοποιώ καθημερινά και που είναι εύκολες, οικονομικές, νόστιμες και αρέσουν και στα παιδιά.... Μπορούμε να περιορίσουμε τις εξόδους μας στο να πιούμε ένα καφέ ή ένα ποτό έξω. Να φάμε σπίτι μας και μετά να βγούμε. Πολύ πιο οικονομικό θα μας βγει και την απαραίτητη ψυχαγωγία μας δεν θα χάσουμε. Μπορούμε επίσης να αρχίσουμε να καλούμε φίλους και συγγενείς στο σπίτι για φαγητό αντί να βγαίνουμε έξω για να τρώμε. Τη μια εβδομάδα στο ένα σπίτι, την άλλη στο άλλο. Υπάρχουν τρόποι...
- Δόσεις, δόσεις, δόσεις... Τα περισσότερα νοικοκυριά κάθε μήνα έχουμε να πληρώνουμε δόσεις. Δόσεις για το στεγαστικό δάνειο, για διάφορα καταναλωτικά δάνεια, για αγορές αυτοκινήτων και τα λοιπά. Όλοι γνωρίζουμε πως καταλήξαμε σε αυτό το σημείο του υπερδανεισμού. Πώς μπορούμε να μειώσουμε όμως τα έξοδα που κάνουμε για τις δόσεις των διανείων; Πρώτα από όλα πρέπει να αντιληφθούμε πως περνούμε μια εξαιρετικά δύσκολη οικονομική περίοδο και το στοίχημα είναι να επιβιώνουμε οικονομικά κάθε μήνα. Οπόταν χρειάζεται αναδιάρθρωση και των δανείων μας για τους περισσότερους από εμάς. Πολύ καλή ιδέα είναι να συναντηθούμε προσωπικά με τον τραπεζίτη μας και να συζητήσουμε τις πιθανότητες να μειωθούν οι δόσεις μας. Αυτό γίνεται. Δοκιμάστε το. Συμφέρει πολύ περισσότερο στην τράπεζα να τους πληρώνεις μικρότερη δόση, παρά να μην τους δίνεις τίποτα. Κατά τη γνώμη μου, τα ενυπόθηκα δάνεια είναι λιγότερο επείγοντα από αυτά με προσωπικές εγγυήσεις. Αν έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ του να εξυπηρετήσουμε ένα ενυπόθηκο δάνειο και ένα δάνειο για το οποίο υπέγραψαν εγγυητές φίλοι και συγγενείς μας, σίγουρα είναι πιο επείγον να μην αφήσουμε απλήρωτο το δάνειο με τους εγγυητές. Είναι κρίμα αυτοί που υπέγραψαν εγγυητές για μας σε άλλες καλές εποχές, να τους τραβούν τώρα στα δικαστήρια οι τράπεζες για να ξεπληρώσουν τα δικά μας χρέη. Ενώ η διαδικασία εκποίησης ενός μή εξυπηρετούμενου ενυπόθηκου δανείου είναι πολύ πιο μακροχρόνια και φυσικά επηρεάζει μόνο εμάς και όχι φίλους και συγγενείς που μας υπέγραψαν ως εγγυητές στο παρελθόν....
- Ρούχα, παπούτσια και λούσα... Σκεφτήκατε ποτέ πόσα χρήματα ξοδεύαμε κάθε μήνα σε ρούχα, παπούτσια και λούσα; Σίγουρα οι ενήλικες τουλάχιστον έχουμε στη ντουλάπα μας ένδυση και υπόδυση που μας φτάνει για άλλα 10 χρόνια τουλάχιστον. Ανακύκλωση λοιπόν. Χρησιμοποιούμε τα ρούχα που ήδη έχουμε ή αλλάζουμε ρούχα με φίλους μας. Ή ψωνίζουμε από καταστήματα second hand. Είναι απίστευτο τι κομμάτια μπορεί να βρει κανείς σε ένα κατάστημα με ρούχα από δεύτερο χέρι και σε τι χαμηλές τιμές. Για όσους σοκάρονται, δεν είναι ντροπή, ίσα ίσα εξυπνάδα να διατηρείς τα έξοδα σου λιγότερα από τα έσοδα σου... Καιρός να πέσει και λίγο η μύτη μας; :-)
- Παιδιά... Για όσους έχουμε παιδιά, το ζήτημα των εξόδων τους είναι δύσκολο. Γενικώς, όσο πιο μικρά είναι τα παιδιά, τόσο πιο εύκολο να περιορίσουμε τα έξοδα τους εμείς. Όσο πιο μεγάλα, τόσο πιο δύσκολο. Μπορούν όμως κι εδώ να γίνουν περικοπές. Για παράδειγμα, γιατί το καμάρι μας να φοιτά σε ιδιωτικό σχολείο ακόμη όταν περνούμε κατάσταση έκτακτης οικονομικής ανάγκης; Και τα δημόσια σχολεία είναι καλά. Εγώ πάντως δεν κακοβλάηκα που τελείωσα δημόσιο σχολείο, όπως κι οι περισσότεροι από εμάς. Όσον αφορά στα ιδιαίτερα μαθήματα, υπάρχουν αυτά που γίνονται για βοήθεια για το διάβασμα και αυτά που γίνονται για άσκηση ή απόκτηση καλλιτεχνικών δεξιοτήτων. Μπορούμε να αφιερώσουμε χρόνο να βοηθήσουμε εμείς τα παιδιά μας με το διάβασμα; Ή να βρούμε μαζί τους τρόπους να διαβάζουν ικανοποιητικά μόνοι τους; Η συνεργασία με τους δασκάλους ή καθηγητές τους μπορεί να αποβεί πολύ βοηθητική. Επειδή είμαστε φτωχοί πλέον (;!), μπορεί να έρθουμε και πιο κοντά στα παιδιά μας συναισθηματικά με το να ασχοληθούμε εμείς μαζί τους αντί ένας φροντιστής. Και όσον αφορά στα έξτρα για τα καλλιτεχνικά και τα σπορ μπορούμε να τα περιορίσουμε. Όσον αφορά στα σπορ, μπορούμε να αθληθούμε ολόκληρη η οικογένεια μαζί κερδίζοντας και ποιοτικό χρόνο επικοινωνίας.... Σκεφτείτε το, γίνεται... Όσον αφορά στα καλλιτεχνικά ας δώσουμε στα παιδιά μας την επιλογή για ένα θέμα: ή χορό, ή μουσική,ή θέατρο, ή ζωγραφική κτλπ, δεν μπορούν να γίνουν πρώτοι σε όλα; Μπορούν; Σκεφτείτε επίσης πως υπάρχουν και τα μαθήματα στα επιμορφωτικά κέντρα του Υπουργείου Παιδείας, τα οποία στοιχίζουν μόνο 51 ευρώ το χρόνο, αν δεν κάνω λάθος. Και όσον αφορά στις σπουδές των παιδιών μας, ίσως είναι καιρό να "κάτσουμε την μάπα χαμαί". Κατά την άποψη μου, όσο αρνητικά κι αν ακούγεται στα αυτιά κάποιων, δεν είναι ανάγκη όλα τα παιδιά να σπουδάζουν. Στην Κύπρο το καταντήσαμε αηδία. Θεωρούμε πως όλα τα παιδιά πρέπει να σπουδάσουν σε πανεπιστήμιο. Κι αν δεν περάσουν σε δημόσιο, να φοιτήσουν σε ιδιωτικό με όλα τα έξοδα και την ταλαιπωρία που αυτό συνεπάγεται. Η ταπεινή μου άποψη είναι πως αξίζει τον κόπο να σπουδάσουν τα παιδιά που έχουν την μεγάλη δική τους επιθυμία (τις παραπάνω φορές είναι των γονιών) και που έχουν και τις ικανότητες ώστε να περάσουν σε ένα κρατικό πανεπιστήμιο που να μην έχουν έξοδα για δίδακτρα. Στην Κύπρο έχουμε και το πανεπιστήμιο Κύπρου και το ΤΕΠΑΚ πλέον. Άρα ένας νέος που έχει την έφεση για μάθηση μπορεί να διαβάσει, να παρακαθίσει σε εξετάσεις και να περάσει σε ένα από αυτά τα δύο πανεπιστήμια. Κι αν είναι καλός και "τραβά" μετά, να διεκδικήσει υποτροφία για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό εάν δεν θέλει να κάνει στην Κύπρο τα μεταπτυχιακά του. Όπως τον παλιό καλό καιρό.... Κι αν δεν περάσει από την πρώτη στο πανεπιστήμιο Κύπρου ή στο ΤΕΠΑΚ; Να ξανακάτσει εξετάσεις το καμάρι μας, όπως για χρόνια κάνουν στην Ελλάδα....
- Δώρα... Στην Κύπρο σηκώσαμε "το χούι" να ξοδεύουμε μεγάλα ποσά για δώρα και φακελάκια σε γάμους και λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις. Για να κάνουμε το show μας και να μην μας παρεξηγήσουν... Ξέρετε κάτι; Εμένα δεν με κόφτει αν θα με παρεξηγήσουν. Κόφτει με αν θα φκάλω πέρα τον μήνα. Μπορούμε να πηγαίνουμε μόνο σε γάμους ανθρώπων που τους ξέρουμε προσωπικά, τους αγαπάμε και χαιρόμαστε γιατί παντρεύονται; Και να βάζουμε μέσα στο φακελάκι όσα μπορούμε και όχι όσα θεωρούμε πως είναι το σωστό; Δεν έχει σωστό για το πόσα να βάλεις στο φακελάκι εάν δεν έχεις να βγάλεις το μήνα. Επίσης, στα δώρα προς τα δικά μας παιδιά, μπορούμε να τους προσφέρουμε συναισθηματικά και πνευματικά δώρα αντί υλικά. Για παράδειγμα να τους αφιερώσουμε μια μέρα, αντί να τους δώσουμε χρήματα... Όσον αφορά στις επισκέψεις σε φίλους μας, που συνηθίζουμε να παίρνουμε γλυκό από ζαχαροπλαστείο ή γλάστρα, μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας σπιτικά κουλουράκια και να πάρουμε δώρο ή ένα κέικ και να έχει και καλύτερη γεύση, να είναι πιο υγιεινό και να αρέσει και περισσότερο. Ή μπορούμε να συμφωνήσουμε ένα πρωτόκολλο μή δώρων. Εγώ έχει χρόνια που το κάνω. Συμφωνούμε με φίλους πως δεν θα σου κάνω δώρο και δεν θα μου κάνεις κι έτσι θα πνάσουμε κι οι δυο και δεν θα έχουμε παράπονο. Στην αρχή το ξεκινήσαμε λόγω έλλειψης χρόνου, τώρα όμως βολεύει και οικονομικά...
- Κινούμαστε με μετρητά.... Η χρήση επιταγών και πιστωτικών καρτών είναι μια διαδικασία που μας απομακρύνει από την πραγματική αξία του χρήματος. Αν θέλουμε να αντιλαμβανόμαστε πόσα έχουμε και πόσα ξοδεύουμε, καλή ιδέα είναι να πληρώνουμε μόνο με μετρητά. Να παίρνουμε από την τράπεζα (εάν είμαστε μισθωτοί) ένα ποσό που θεωρούμε λογικό για μια εβδομάδα και να πληρώνουμε μόνο μετρητά. Έτσι θα αντιλαμβανόμαστε περισσότερο τι κάνουμε. Και ο καθημερινός έλεγχος των λογαριασμών μας στην τράπεζα μέσω διαδικτύου, συνίσταται για να έχουμε επαφή με την πραγματικότητα και να μην ξεφεύγουμε...
Αυτά για απόψε. Έγραψα πολλά όπως συνήθως. Σκέψεις δικές μου είναι. Ελπίζω να βοηθήσουν. Περιμένω και τις δικές σας και επιφυλάσσομαι για τις συνταγές.
Τα φιλιά μου,
Θέκλα
1 σχόλιο:
Θέκλα μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ! Παρ' όλο που πολλές από τις συμβουλές σου θα 'πρεπε να τις είχα σκεφτεί κι από μόνος μου, το άρθρο σου θα με βοηθήσει σίγουρα να κάνω οικονομίες. Να 'σαι πάντα καλά!
Δημοσίευση σχολίου