Aγάπη, μίσος, αδιαφορία και φανατισμός.

Την τελευταία μέρα του 2011, μιας χρονιάς που μας πόνεσε και μας απογοήτευσε βαθειά, δεν θέλω να γράψω τίποτα προσωπικό. Τα έχω πει όλα στη χρονιά που πέρασε. 
Θέλω μονάχα να αποσαφηνίσω κάποιους ορισμούς στάσεων και συναισθημάτων. Στη χρονιά που μας πέρασε βίωσα την αγάπη, το μίσος και το φανατισμό, προσπαθώντας να υπερνικήσω την αδιαφορία που είχα προηγουμένως για τα κοινά. Όλο αυτό ήταν ένα υπέροχο ταξίδι, στο οποίο υπέπεσα σε πολλά λάθη, αλλά και που με δίδαξε πολλά. Φυσικά έχω πολλά ακόμα να μάθω για να εξελιχθώ πνευματικά ως άνθρωπος. Λυπούμαι για τους ανθρώπους που λύπησα και ζητώ συγγνώμη από αυτούς που με έστω κι άθελα μου, με ένιωσαν εχθρό τους.
Καλή Χρονιά, φίλοι μου!

Φανατισμός.
Ο Φανατισμός που ως όρος προέρχεται εκ της λατινικής λέξης "fanum" (=ιερόν), σημαίνει την μετ' εγωισμού και εμπάθειας προσήλωση σε κάποιες αντιλήψεις, ανεξάρτητα της ορθότητας ή όχι αυτών.
Υποκινητής και αυτουργός του φανατισμού είναι η εκάστοτε επ΄ αυτού εκδηλούμενη προπαγάνδα.

Προπαγάνδα:
Προπαγάνδα είναι η παρουσίαση ενός μηνύματος με έναν συγκεκριμένο τρόπο ώστε να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους σκοπούς. Ετυμολογικά, προπαγάνδα σημαίνει «διάδοση μίας φιλοσοφίας ή άποψης».
Σκοπός της προπαγάνδας είναι να αλλάξει δραστικά τις απόψεις των άλλων αντί απλώς να μεταδώσει γεγονότα. Για παράδειγμα, η προπαγάνδα μπορεί να επιστρατευτεί προκειμένου να προϊδεάσει θετικά ή αρνητικά σε σχέση με κάποια ιδεολογική θέση, αντί να παρουσιάσει την ίδια την θέση. Η προπαγάνδα διαφοροποιείται από την «κανονική» επικοινωνία, επειδή επιδιώκει να διαμορφώσει απόψεις με έμμεσες και συχνά δόλιες μεθόδους. Για παράδειγμα, η προπαγάνδα συχνά μεταδίδεται με τέτοιον τρόπο ώστε να προκαλεί ισχυρά συναισθήματα και αυτό το κάνει κυρίως με το να υπονοεί παράλογες (μη ενορατικές) σχέσεις μεταξύ ιδεών.
Η επίκληση στο συναίσθημα είναι ίσως η πιο απροκάλυπτη μέθοδος προπαγάνδας, αφού υπάρχουν πολλές άλλες μέθοδοι, λιγότερο φανερές και μάλιστα δόλιες. Για παράδειγμα, η προπαγάνδα μπορεί να διαδίδεται έμμεσα. Μπορεί να μεταδίδεται ως εύλογη προκατάληψη εντός μιάς φαινομενικά ισορροπημένης και δίκαιης δημόσιας συζήτησης ή επιχειρηματολογίας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί ακόμη καλύτερα σε συνδυασμό με την μέθοδο μετάδοσης ειδήσεων των μέσων μαζικής επικοινωνίας.
Μίσος
Το μίσος είναι η έντονη αντιπάθεια, η απέχθεια για κάποιον και η σφοδρή επιθυμία να του κάνεις κακό.
Είναι πάθος της ανθρώπινης ψυχής, το οποίο διαρκεί πολύ και δεν ικανοποιείται ποτέ, αντίθετα τρέφει την κακία και την έχθρα για να βλάψει.

Ο άνθρωπος που κατέχεται από μίσος χάνει την αυτοκυριαρχία του, γίνεται ηθικά ανελεύθερος, κάνει αδικίες, πράξεις βίαιες, που βλάπτουν τον ίδιο και το σύνολο.

Γεννά πολλά κακά, όπως την βία, το έγκλημα, τις αντεκδικήσεις, και οδηγεί σε πράξεις αντικοινωνικές. Είναι πάθος, που γέρνει τη διχόνοια, τη δυστυχία και οδηγεί σε καταστροφή.

Αδιαφορία

Η απουσία κάθε συναισθήματος, αρνητικού ή θετικού για ένα πρόσωπο ή για ένα θέμα.

Αγάπη: 

Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα έντονης στοργής και προσωπικής αφοσίωσης. Στη φιλοσοφία, η αγάπη είναι μια αρετή που εκπροσωπεί την ανθρώπινη ευγένεια, συμπόνια και στοργή. Η αγάπη βρίσκεται στο κέντρο πολλών θρησκειών, (σύμφωνα με τη χριστιανική φράση, «ὁ θεòς ἀγάπη ἐστίν») ή επίσης οι Αγάπες, κοινές εστιάσεις των πρώτων Χριστιανών. Η αγάπη μπορεί επίσης να περιγραφεί ως δράση προς άλλους υποκινούμενες από συμπόνοια. Ή, και ενέργειες προς άλλους βασισμένες στην στοργή.

Το μίσος δεν είναι το αντίθετο της αγάπης!

Η αδιαφορία είναι το αντίθετο της αγάπης.

Η αγάπη είναι έντονη θετική σύνδεση. Το μίσος είναι έντονη αρνητική σύνδεση. Η αδιαφορία είναι έλλειψη οποιασδήποτε σύνδεσης, αποσύνδεση.

Αγαπούμε τους άλλους με μέτρο την αγάπη προς τον εαυτό μας.

Ο Χριστός είχε πει: αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Άρα απαραίτητη προϋπόθεση της αγάπης μας προς τους άλλους, είναι η αγάπη προς τον εαυτό μας.

Με την αγάπη μου,

για μια καλή χρονιά.

Θέκλα

Πίσω στην πραγματική ζωή...

Τις τελευταίες μέρες έκανα ένα γενικό καθάρισμα. Και στο σπίτι, και στην ιστοσελίδα μου και γενικώς στα όλα μου.
Δεν μπορείς ποτέ να αξιολογήσεις μια περίοδο της ζωής σου, αν δεν απομακρυνθείς αρκετά από αυτήν. Ξαναδιάβασα προεκλογικά μου κείμενα, είδα συνεντεύξεις μου, χρονογραφήματα μου κατά την περίοδο των βουλευτικών εκλογών και αναπόλησα συζητήσεις με ανθρώπους, συναντήσεις, εκρήξεις, γεγονότα, ενθουσιασμό, θλίψη, χαρά, πόνο.
Καταρχάς, έσβησα όλα τα πολιτικά κείμενα από τους ιστότοπους που διαχειρίζομαι. Δεν θέλω να τα βλέπω πια. Τα έχω στον υπολογιστή και σε πολλές τυπωμένες κόλλες σε κάποιο συρτάρι στο διάδρομο. Δεν τα αποκηρύσσω. Θέλω απλώς να αποστασιοποιηθώ. Δεν κάνω για πολιτικός. Και έπρεπε να το ξέρω προτού ανακατευτώ με την πολιτική. Φυσικά, το "έπρεπε", δεν έχει κανένα νόημα, όπως μου επισήμανε ένας πελάτης μου χθες. Είναι σε παρελθοντικό χρόνο, άρα αχρείαστο.
Έχει δίκιο. Για άλλη μια φορά μαθαίνω από τους πελάτες μου.
Μου αρέσει που επέστρεψα στην ψυχοθεραπεία και στο γράψιμο. Ή μάλλον αντίστροφα, στο γράψιμο πρώτα και στην ψυχοθεραπεία μετά. Μου αρέσει η ησυχία του γραφείου και του μοναχικού υπολογιστή μου. Μου αρέσει ο ήχος του πληκτρολογίου και οι φυσιολογικές φωνές ενός σπιτιού με δύο ζωντανούς εφήβους.
Δεν κάνω, μάνα μου εγώ για καβγάδες, αντιπαραθέσεις και ρίξιμο αυγών σε τοίχους. Δεν μπορώ να νιώθω αναποτελεσματική και ξεστρατισμένη. Να απομακρύνομαι από τις πηγές της ανανέωσης και πνευματικής τροφής μου. Κατά την διάρκεια του πολιτικού μου εγχειρήματος έχασα την ηρεμία μου. Δεν αφιέρωνα ούτε μισή ώρα το πρωι να διαβάσω και να διαλογισθώ. Δεν καθόμουν σε ένα τόπο. Ήταν πολύ έντονα τα πράγματα. Και διαφώνησα με ανθρώπους που αγαπώ και εκτιμώ. Και πληγώθηκα από τις επικρίσεις ανθρώπων που δεν γνωρίζω, αλλά εκτιμώ.
Δεν τα παράτησα επειδή δεν εκλέγηκα. Εκ των υστέρων, νιώθω πως μου έγινε πολύ πνευματικό καλό με το να μην εκλεγώ. Ως ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας έχω περισσότερα να προσφέρω στους ανθρώπους γύρω μου, παρά σαν άλλη μια πολιτικός. Η πολιτική είναι "πολιτιτζιή". Αυτό φυσικά δεν είναι καινούριο, αλλά πίστευα αφελώς και με ονειροπώληση και ονειροπόληση πως θα μπορούσα να αλλάξω το σύστημα. Εγώ μόνη μου, με άλλους 700 ανθρώπους. Το ένα χιλιοστό περίπου των πολιτών της χώρας μας.
" Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή"... και δεν είμαι διατεθειμένη να την κάνω. Να την κάνω έτσι. Χρησιμοποιώντας το όχημα της πολιτικής. Δεν είμαι διατεθειμένη και ικανή. Δεν είμαι ικανή σε αυτό. Το παραδέχομαι.
Θυμάμαι, όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο πήγα να μάθω την νοηματική γλώσσα στο Κέντρο Φίλων Κωφαλάλων Θεσσαλονίκης. Περνά ο πρώτος χρόνος, δεν καταφέρνω τίποτα. Τίποτα, τζίφος η υπόθεση. Εκ των υστέρων αντιλήφθηκα ότι αυτό μάλλον είχε να κάνει με την ελλειπή ανάπτυξη της παρεγκεφαλίδας μου, λόγω του ότι ο μπαμπάς μου με "περπάτησε" από 9 μηνών και δεν με άφησε να μπουσουλήσω, αλλά, παρόλα αυτά, ήταν ένα είδους σοκ για μένα να ανακαλύψω πως έχει πράγματα τα οποία δεν τα καταφέρνω. Ως μαθήτρια ήμουν αυτό που θα έλεγαν σήμερα high achiever, παιδί με ιδιαιτερότητες. Περνά η δεύτερη χρονιά, πάλι τίποτα και τότε για πρώτη φορά στη ζωή μου, παράτησα κάτι με το οποίο καταπιάστηκα, χωρίς να το ολοκληρώσω και χωρίς να επιτύχω τον αρχικό στόχο μου...
Τότε, στα 20 μου, έκανα ιδιαίτερη προσπάθεια με τον εαυτό μου, να δεχθώ το γεγονός πως δεν μπορώ να τα καταφέρνω σε όλα τα πεδία και δεν μπορώ να είμαι πρώτη σε όλα. Αυτό με ωφέλεσε πολύ στη συνέχεια, επειδή η πραγματική ζωή, μετά το πανεπιστήμιο, ήρθε να μου δείξει με διάφορους εκπληκτικούς τρόπους πως έχει πολλά πράγματα στα οποία δεν τα καταφέρνω και πολλά να μάθω. Και κυρίως το ότι δεν είμαι ο πιο σημαντικός άνθρωπος πάνω στη γη και πως φυσικά δεν είμαι αναντικατάστατη. Και επίσης, πως αν παίξεις σωστά το παιγνίδι είναι επίσης πιθανόν να χάσεις. Και η ζωή μπορεί να μην φαίνεται δίκαιη, αλλά για μένα νιώθω πως είναι. Μου δίνει τους κατάλληλους μπάτσους στον κατάλληλο χρόνο. 
"Δεν κάμνεις κόρη μου για πολιτικός. Τι ανακατεύκεσαι με τα πίτουρα και θα σε φαν οι όρνιθες; Ποια νομίζεις ότι είσαι; Γιατί αππώθηκες έτσι;"
Ναι, παραδέχομαι το. Αππώθηκα. Που μόνη μου. Πήρε ο νους μου αέρα. Νόμιζα πως θα έσωζα τη χώρα μας από την διαπλοκή, τα συμφέροντα και την υποκρισία της πολιτικής. Α χα χα χα χα χα. Γελάω τώρα που το σκέφτομαι. Σε πόσο λανθασμένο δρόμο ήμουν.
Διευκρινίζω πως δεν αποποιούμαι τις πολιτικές απόψεις και προτάσεις της Κυπριακής Προοδευτικής Συνεργασίας. Εξακολουθώ να τις θεωρώ ιδανικές. Αποποιούμαι την άποψη που είχα πως θα εκλεγόμουν ως βουλευτής στην κυπριακή βουλή και θα άλλαζα το σύστημα. Α χα χα χα χα χα. Ούτε παραισθησιογόνα να έπαιρνα εκείνη την περίοδο.
Χαίρομαι πολύ που επέστρεψα στο ειρηνευτικό μου λειτούργημα, αυτό της ψυχοθεραπεύτριας. Μπορώ να αγαπώ και να συνδέομαι με όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως κομματικής τους τοποθέτησης. Τι ανακούφιση! Δεν αντέχω την συνεχή αντιπαράθεση και την αδικία του να κατακρίνεις και να καταδικάζεις τον άλλο, επειδή ανήκε σε μια συγκεκριμένη κομματική παράταξη.
Δεν αντέχω τα τεχνητά εμπόδια μπροστά στην ανθρώπινη αγάπη.
Χθες το βράδυ, είχα μια πολύ σημαντική συζήτηση μέσω μηνυμάτων με μια φίλη, που μας συνδέει φιλία 7 χρόνων. Μέσα σε όλο εκείνο το αλαλούμ, δεν αντιλήφθηκα πως σταμάτησε να επικοινωνεί μαζί μου. Της έστειλα ένα μήνυμα: "έχεις κάτι μαζί μου; Θέκλα".
Η απάντηση δεν άργησε να έρθει : "Θυμήσου τι έλεγες στην τάδε για μένα".
Πραγματικά, η τάδε είχε κατηγορήσει στην προεκλογική περίοδο τη φίλη μου για κάτι συγκεκριμένο, της απάντησα αποστομωτικά, αλλά δεν είχα το χρόνο να ενημερώσω τη φίλη μου πως έγινε αυτό. Και τώρα, ένα χρόνο σχεδόν μετά, η φίλη μου είναι πληγωμένη επειδή πίστεψε την τάδε πως την κατηγόρησα. Η αρχική μου αντίδραση ήταν να θυμώσω. Φυσιολογικό, ανθρώπινο. Να θυμώσω γιατί πίστεψε την τάδε και θεώρησε πως ήταν δυνατόν να την κατηγορήσω για οτιδήποτε. Της απάντησα αποστομωτικά. Αυτό το καταφέρνω καλά. Στη συνέχεια όμως, μου απάντησε: "Κόρη, σύνελθε, στενοχωρέθηκα και θα μου περάσει". Της ξαναέστειλα το αρχικό της μήνυμα. Μετά από δύο λεπτά όμως, συνήλθα. Αντιλήφθηκα πως στην προεκλογική αμέλησα τους φίλους μου, ήμουν φευγάτη. Οπόταν η φυγή μου συνδυαζόταν με την αβάσιμη κατηγορία προς το άτομο μου. Έτσι της απάντησα : "Κόρη πελλή, αγαπώ σε και είμαι πιστή φίλη σου. Πληγώθηκα όμως που πίστεψες πως υπήρχε περίπτωση να σε κατηγορώ. Ηρέμησε και τα λέμε". Έτσι, θέλω αγάπη, θέλω ειρήνη και συμφιλίωση. Η ψυχή μου πνίγεται μέσα στους έντονους ρυθμούς και τις απάνθρωπες συνθήκες της πολιτικής. Δεν θα απέχω από το δικαίωμα του εκλέγειν. Αυτό του εκλέγεσθαι όμως , δεν με βλέπω να το ξαναχρησιμοποιώ. Χαίρομαι πολύ την επιστροφή μου στην φυσιολογική μου ζωή και δεν θέλω με τίποτα να την χάσω, ούτε να την χαλάσω.
Χαλάλι ο χρόνος, η ενέργεια, η ψυχή, τα χρήματα που σπατάλησα για την πολιτική. Χαλάλι γιατί μου έδωσαν μεγάλα πνευματικά μαθήματα. Κι άλλα, εκτός από αυτά που γράφω εδώ. Οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή μας, έστω κι αν μας πονάει είναι ένα χάδι αγάπης από το Θεό ή το σύμπαν, ή τη φύση, όπου πιστεύει ο καθένας.
Απόψε παρουσιάζεται το βιβλίο που έγραψα τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο. Χαίρομαι πολύ που επέστρεψα. Που είμαι ξανά απλώς ψυχολόγος.

Φίλοι μου!

Σας προσκαλώ στην πρώτη παρουσίαση του καινούριου μου βιβλίου με τίτλο: "Και οι άνδρες έχουν ψυχή, οι δυνάμεις και αδυναμίες του "ισχυρού φύλου!".

Όπως αναγράφεται και στην πρόσκληση που επισυνάπτεται, η παρουσίαση θα γίνει την Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου στο Βιβλιοπωλείο Rivergate στα Λατσιά, στη Λευκωσία, η ώρα 7μμ.

Το βιβλίο θα προλογίσει η κοινωνιολόγος κ. Τατιάνα Ζαχαριάδου.

Θα χαρώ πολύ να με τιμήσετε με την παρουσία σας!

Σας περιμένω!

Σας παρακαλώ η παρούσα πρόσκληση να θεωρηθεί και προσωπική.

Ελάτε να ξαναβρεθούμε από κοντά, όσοι γνωριζόμαστε προσωπικά και να γνωριστούμε προσωπικά, όσοι είμαστε διαδικτυακοί φίλοι.

Με αγάπη,

Θέκλα