Η θέα από το μπαλκόνι μου...

Το 2011 ήταν ένας χρόνος δύσκολος για μένα. Υπέροχος, φανταστικός, δημιουργικός κι επώδυνος. Από εκείνους τους χρόνους που μαθαίνεις πράγματα με το δύσκολο τρόπο και καταλήγεις στο πως οι λύσεις δεν είναι πάντοτε εύκολες, αλλά έρχονται από μόνες τους όταν εσύ πάψεις να τις περιμένεις.
Μια από τις επώδυνες και επίπονες θυσίες που είχα να κάνω τον περασμένο Οκτώβριο ήταν να μετακομίσω σπίτι. Από ένα πολυτελές σπίτι να μετακομίσω σε ένα διαμέρισμα στον ένατο όροφο στο κέντρο της Λευκωσίας. Όλοι χρειαστήκαμε να κάνουμε θυσίες με την οικονομική κρίση, γιατί όχι και αυτοί που πίστεψαν αφελώς ότι μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο; Αφελείς ονειροφαντασίες ενός ποιητή, συγγραφέα ή τρελλού...
Τέσπα, η αμοιβή μου είναι είναι μπαλκόνι με υπέροχη θέα, που μου δίνει την αίσθηση της διαφυγής στον ουρανό, όπως κι αν είναι αυτός κάθε πρωι.
Η οικονομική κρίση μπορεί να μας φέρει πιο κοντά σε απίστευτες ομορφιές.

Και που να έχουν διάφορες μορφές..

Η θέα κάθε πρωι από το μπαλκόνι είναι διαφορετική...

Και το ίδιο πανέμορφη....

Μπορεί μια θέα από ένα ψηλό μπαλκόνι να σε κάνει ευτυχισμένο; Ναι. Μπορεί.
Κι από κει και πέρα έρχονται και άλλα όμορφα πράγματα.
Η ευτυχία ξεκινά από μέσα μας. Κανείς άλλος δεν μπορεί να μας την δώσει. Μόνο να την μοιραστεί μαζί μας, αν μας αγαπά πραγματικά.
Οι άλλοι μπορούν να στέκονται εμπόδια στην ευτυχία μας. Κυρίως με το να μας δίνουν μια άσχημη εικόνα του εαυτού μας και του κόσμου.
Η μετακόμιση στο ψηλό μπαλκόνι ήρθε μαζί με μια υπέροχη θέα, μια όμορφη εικόνα της ζωής...