Πώς μπορούμε να γίνουμε καλύτερα και καλύτεροι με τη νέα χρονιά;

Ανεκπλήρωτοι έρωτες και απωθημένα

Αντιμετώπιση γονικής αποξένωσης σε ενήλικα παιδιά

Βιβλίο Χαρούμενη μαμά =χαρούμενα παιδιά στο Ρικ 15 12 2017

Γονική αποξένωση σε ενήλικα παιδιά

Πώς ανακοινώνουμε σε ένα παιδί πως αποκτά νέο αδελφάκι σε αναδημιουργημέ...

Πώς μπορούμε να καταλάβουμε εάν κάποιος μας αγαπά πραγματικά

Φιλία μεταξύ γυναικών και ζήλια

Η Θέκλα Πετρίδου στο Ράδιο Πρώτο με τον Ανδρέα Δημητρόπουλο 1.12.17

Η Κατερίνα Αγαπητού προλογίζει το καινούριο βιβλίο της Θέκλας Πετρίδου σ...

Ερωτικές σχέσεις απάτης

Προλογισμός του βιβλίου από την Στρατούλα Τραμουντάνη στη Λάρνακα

Μια γεύση από την παρουσίαση του βιβλίου της Θέκλας στη Λάρνακα

Η θετική σκέψη μας καθιστά θύματα!

Τι οφείλουμε τα παιδιά στους γονείς μας;

Χαρούμενη μαμά = χαρούμενα παιδιά!

Οι φίλοι στη χαρά φαίνονται!

Απορίες ακροάτριας για ανδρόγυνο που χωρίζει και πηγαίνουν σε ψυχολόγο

Ο φίλος στη λύπη φαίνεται ή στη χαρά;

Παιδιά που πιστεύουν ότι οι γονείς είναι υπόχρεοι να τους φροντίζουν κ μ...

GHOSTING Γιατί κάποιοι άνθρωποι εξαφανίζονται από σχέσεις χωρίς εξήγηση

GHOSTING Γιατί κάποιοι άνθρωποι εξαφανίζονται από σχέσεις χωρίς εξήγηση

Οδηγός επιβίωσης από τον ψυχολογικό πόλεμο

Τι είναι ο ψυχολογικός πόλεμος και πώς τον αντιμετωπίζουμε;

Πάσχω από χρόνια ασθένεια και τρώω πόρτα στον ερωτικό τομέα, δεν θα αγαπ...

Πάσχω από χρόνια ασθένεια και τρώω πόρτα στον ερωτικό τομέα, δεν θα αγαπ...

Πάσχω από χρόνια ασθένεια και τρώω πόρτα στον ερωτικό τομέα, δεν θα αγαπ...

Πώς αντιμετωπίζεται η έλλειψη σεξ;

Η έλλειψη σεξ επηρεάζει την ψυχική μας υγεία;

Πώς και πότε σώζεται ένας γάμος μετά το κέρατο;

Σώζεται ο γάμος μετά από ένα κέρατο;

Να εκδικηθώ ή να περιμένω το κάρμα;

H μάνα μου μου βγάζει ξινό το διαζύγιο μου!

Η Θέκλα Πετρίδου στο Top Story με τη Στέφανη Φλωρίδου

Γιατί οι γονείς μου, τα αδέλφια μου, οη σύντροφος μου θυμούνται την κοιν...

Μίσος ή συγχώρεση; Να νικήσω ή να ζήσω;

Το ευαίσθητο πρόσωπο και το άτομο με την αίσθηση κυριότητας!

Η παρθενιά εξασφαλίζει έναν καλό γάμο;

Η παρθενιά εξασφαλίζει έναν καλό γάμο;

Σοβαρός λόγος διαζυγίου να έχουμε παντρευτεί ένα γκέι άτομο χωρίς να το ...

Έχω διιαγνωσθεί με μια χρόνια ασθένεια Πώς μπορώ να το χωνέψω;

Σοβαρός λόγος διαζυγίου τα επεμβατικά πεθερικά και οι σιδεροκουτάλες!

Tι βλάπτει περισσότερο την υγεία μας; Ο γάμος ή το διαζύγιο;

Έχω κολλήσει!

Πώς αντιστεκόμαστε στα χειριστικά άτομα που μας "κλαίγονται" για να μας ...

Βοήθεια! Ο φίλος μου είναι μαμάκιας

Ο κλαμένος τα παίρνει όλα..!;

Πώς μπορώ να καταφέρω να μην με ενοχλούν αυτά που λένε οι άλλοι για μένα

Η Θέκλα Πετρίδου και ο Ανδρέας Δημητρόπουλος στον Λούη Πατσαλίδη, 26/5/2016

Εσύ θα έκανες σχέση με ένα οροθετικό άτομο;

Δεν έχω χρόνο για όλα...

Όταν είσαι αυτοεργοδοτούμενος ψυχολόγος σημαίνει πως όσες ώρες δουλέψεις, τόσες θα πληρωθείς.

Αν δουλέψεις λιγότερες ώρες, θα πληρωθείς λιγότερες ώρες. Έτσι πάει. Εάν αρρωστήσεις, δεν έχεις άδεια ασθενείας. Το καλοκαίρι και τις γιορτές δεν δικαιούσαι πληρωμένη άδεια. Βρέξει χιονίσει, κάθε τρίμηνο θα πληρώσεις το ποσό που σου ορίζει το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, το οποίο δεν είναι αμελητέο. Δεν έχω παράπονο για το ποσό που πληρώνω στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις. Δουλεύω, και είμαι υποχρεωμένη να τα πληρώνω.

Θα πληρώσεις επίσης τα έξοδα διατήρησης του γραφείου σου. Ενοίκιο και λογαριασμούς. Θα τα πληρώσεις επειδή εργάζεσαι. Ούτε για αυτά έχω παράπονο. Εξάλλου τα τελευταία χρόνια έχω μεταφέρει το σπίτι στο γραφείο και έτσι τα έξοδα συμψηφίζονται.

Τελευταίως, οι πολυετείς προσπάθειες μου για ανέλιξη της καριέρας μου ως ψυχολόγου και συγγραφέα, άρχισαν να έχουν αποτελέσματα. Στην παγκύπρια τηλεόραση και το ραδιόφωνο συμμετέχω σε εκπομπές από το 2004, αλλά λόγω του διαδικτύου και της αναδημοσίευσης των εκπομπών σε αυτό, τον τελευταίο χρόνο έχω γίνει πιο γνωστή από προηγουμένως. Ευχαριστώ θερμά και δημοσίως τον Ανδρέα Δημητρόπουλο που με φιλοξενεί τακτικά κάθε Πέμπτη πρωί στην εκπομπή του Πρωτοσέλιδο στο Σίγμα και την Βάσω Πελεγκάρη που με φιλοξενεί κάθε Τετάρτη απόγευμα στην εκπομπή της «Μελωδικές Ραδιοσελίδες» από το Πρώτο Πρόγραμμα Ραδιοφώνου του ΡΙΚ. Μου δείξατε εμπιστοσύνη και με βοηθήσατε να εξελιχθώ επαγγελματικά. Ευχαριστώ.

Τις εκπομπές τις ανεβάζω στο διαδίκτυο για πολλούς λόγους.

Ο βασικός λόγος είναι για να υπάρχει ένα αρχείο με εκπομπές για διάφορα ψυχολογικά θέματα και θέματα σχέσεων στα οποία να μπορεί να ανατρέξει ο οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος που μιλάει Ελληνικά, σε όποιο μέρος της γης κι αν βρίσκεται. Να μπορέσει να παρακολουθήσει όσες εκπομπές θέλει χωρίς να πληρώσει ούτε σεντ.

Όλα μου τα videos των τελευταίων 3 χρόνων μπορείτε να τα βρείτε στο κανάλι μου στο YouTube:

https://www.youtube.com/user/TheklaPetridouWeb?feature=mhee

Για τον ίδιο λόγο  και το πρώτο βιβλίο που έγραψα το έχω αναρτήσει σε μορφή PDF στην ιστοσελίδα μου, ώστε όποιος θέλει να το κατεβάσει και να το διαβάσει δωρεάν.

http://theklapetridou.com/news/75

Ακολουθώντας τον παραπάνω σύνδεσμο μπορείτε να κατεβάσετε το βιβλίο στην ηλεκτρονική σας συσκευή και να το διαβάσετε.

Γιατί τα κάνω όλα αυτά;

Το 1997 όταν επέστρεψα από τις σπουδές μου στην Πάφο άρχισα να συμμετέχω σε τοπικές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές και για να γνωστοποιήσω ότι άρχισα να εργάζομαι, αλλά και για να βοηθήσω να καταπολεμηθεί το κοινωνικό στερεότυπο πως «στον ψυχολόγο πάνε μόνο οι τρελοί» και να βοηθήσω στο να εξοικειωθούν οι άνθρωποι με τις υπηρεσίες που προσφέρουμε οι ψυχολόγοι. Στην πορεία μου άρεσε πολύ η τηλεόραση και το ραδιόφωνο και έγινε αγαπημένο μου χόμπι.

Σήμερα κάνω ραδιόφωνο και τηλεόραση επειδή γουστάρω. Το αγαπώ. Και όταν είμαι μπροστά από μια κάμερα ή ένα μικρόφωνο δίνω τον καλύτερο μου εαυτό όσον αφορά στην οργάνωση της σκέψης και του λόγου μου και στην μετάδοση των γνώσεων μου. Νιώθω ότι δημιουργώ εκείνη την ώρα και αυτό με γεμίζει.

Πρόσφατα, ένας μεγάλος επαγγελματικός στόχος που είχα θέσει προ ετών, υλοποιήθηκε. Υπέγραψα συμβόλαιο με τον Ελληνικό Εκδοτικό Οίκο Ψυχογιό για τα επόμενα μου βιβλία. Αυτό μου ανοίγει τον δρόμο για το όνειρο μου μια μέρα, ίσως σε 10 χρόνια να γίνω αποκλειστικά συγγραφέας. Να αποζώ από την συγγραφή. Αυτό είναι όνειρο ζωής. Να αποσυρθώ στη φύση και να γράφω. Να κατεβαίνω κάτω στην πόλη μόνο για εκπομπές.

Για να πετύχω τον στόχο αυτό, πρέπει να καταφέρω να ζήσω για την επόμενη δεκαετία.

Για να καταφέρω να ζήσω, πρέπει να προφυλάξω τον εαυτό μου, το σώμα μου, την ψυχή μου και το μυαλό μου από οτιδήποτε με καταπιέζει και με χαλά.

Θέλω να γράψω σήμερα για αυτά που με χαλούν και πως έχω αποφασίσει να τα αντιμετωπίσω.

1.     Δεν μπορώ να πλέον να εργάζομαι πλήρες ωράριο. Τα προηγούμενα χρόνια όποτε με έπαιρνε κάποιος τηλέφωνο θα έβρισκα χρόνο να τον βάλω ραντεβού. Αυτό τέλειωσε πλέον. Οι ώρες μου έχουν μειωθεί στο μισό. Και οι μέρες. Άρα δεν μπορώ να κλείνω ραντεβού σε όποιον το θελήσει. Λυπούμαι.

2.     Δεν μπορώ πλέον να έχω ακυρώσεις την ίδια μέρα του ραντεβού. Εάν κάποιος κλείσει για πρώτη φορά ραντεβού και δεν εμφανιστεί ή το ακυρώσει την ίδια μέρα, τότε δεν θα τον ξαναβάλω ραντεβού. Επειδή οι ώρες μου είναι περιορισμένες και θα δίνονται σε όσους θέλουν ειλικρινώς και επιθυμούν να κάνουν ψυχοθεραπεία.

3.     Δεν μπορώ πλέον να κάνω εκπτώσεις στην αμοιβή μου. Όλοι πληρώνουν το ίδιο.

4.     Δεν μπορώ πλέον να μιλάω στο τηλέφωνο με κόσμο ο οποίος θέλει να μου πει τα προβλήματα του τηλεφωνικώς. Εάν δώσω σημασία στο τηλεφώνημα είναι δουλειά, απλήρωτη. Εάν δεν δώσω, είναι σαν να κοροϊδεύω αυτόν που τηλεφωνά. Εάν κάποιος θέλει την συμβουλή μου, να κλείσει ραντεβού στο γραφείο μου και να έρθει όπως κάνουν οι υπόλοιποι. Ή να πάει σε κάποιον άλλο ψυχολόγο, υπάρχουν εκατοντάδες ψυχολόγοι να διαλέξει κανείς. Και όπως λέω συχνά, υπάρχουν και ψυχολόγοι στις κρατικές δομές δωρεάν η με συμβολική αμοιβή.

5.     Δεν μπορώ πλέον να απαντάω email σε όποιον άγνωστο μου στείλει να μου πει τα προβλήματα του. Καλύτερα να απευθυνθεί σε έναν ψυχολόγο στην περιοχή του.

6.     Όταν μπαίνω στο Facebook, στο Twitter, ή σε οποιοδήποτε άλλο μέσο κοινωνικής δικτύωσης και ποστάρω ένα video, μια φωτογραφία ή μια άποψη, αυτό δεν σημαίνει πως είμαι «αθκιασερή» και μπορώ να απαντάω σε μηνύματα στο inbox στα οποία κάποιοι θέλουν να μου πουν τις ιστορίες τους και να τους απαντήσω τι να κάνουν. Δεν είναι επαγγελματικό αυτό εκ μέρους μου και δεν έχω τον χρόνο. Εάν κάποιος μου στείλει μήνυμα για να ρωτήσει πως μπορεί να κλείσει ραντεβού, δεν μου κάνει κόπο να το απαντήσω. Η ώρα 10μμ για παράδειγμα όμως, Σαββατόβραδο να μου γράφει κάποιος ένα κατεβατό την ιστορία της ζωής του, δεν μπορώ ούτε να τα διαβάσω ούτε να τα απαντήσω. Λυπούμαι.

Η ώρα 10μμ το Σάββατο, και η ώρα 11μμ την Κυριακή μπορεί να είμαι online στο messenger επειδή μιλάω με τον γιο μου που είναι φοιτητής και είμαι η μάμα του και οφείλω να του μιλήσω. Ή με την κόρη μου, που μπορεί να λείπει από σπίτι και να θέλει κάτι να μου πει. Εάν φαίνομαι online δεν είναι επειδή κάνω chat με τους πολυπληθείς διαδικτυακούς μου φίλους. Έχει χρόνια που δεν έχω καθόλου χρόνο για κάτι τέτοιο.

7.     Δεν έχω χρόνο για νέες φιλίες στην ρεαλιστική ζωή. Όταν κάνω κάποιον accept στο Facebook αυτό δεν σημαίνει ότι έχω τον χρόνο και την ενέργεια να γίνουμε φίλοι και στην καθημερινότητα. Στην καθημερινότητα δεν έχω χρόνο να μιλήσω τηλεφωνικώς έστω με τους ελάχιστους στενούς φίλους που ήδη έχω.

Για την λήψη αυτών των αποφάσεων έπαιξε ρόλο η μεγάλη κούραση που νιώθω τον τελευταίο καιρό, καθώς και το ότι έχω διαγνωσθεί με δυο χρόνια νοσήματα. Σταγονοειδή ψωρίαση σε όλη σχεδόν την επιφάνεια του δέρματος μου και Προ-Διαβήτη τύπου Β. Το σώμα μου έχει ενεργοποιήσει τα γονίδια που κληρονόμησα από την οικογένεια μου, και μάλιστα πιο νωρίς από το αναμενόμενο. Για τον Διαβήτη τουλάχιστον περίμενα πως θα τον πάθαινα μετά τα 60 όπως την μακαρίτισσα την γιαγιά μου, όχι στα 42.

Τόσα χρόνια που εργάζομαι ως ψυχολόγος, σχεδόν 20, το κάνω κάτω από αντίξοες συνθήκες. Με την βοήθεια του Θεού, μεγάλωσα μόνη μου δυο παιδιά χωρίς διατροφή από τον πατέρα τους και χωρίς βοήθεια από αυτόν, ζει στο εξωτερικό, και επίσης έχω κάνει πολλή δουλειά pro bono, χωρίς πληρωμή.

Κάποιος που κοιτάζει την εικόνα μου στα κοινωνικά δίκτυα, μπορεί να νομίζει πως είμαι πλούσια. Όχι δεν είμαι. Αυτοεργοδοτούμενη  είμαι και εάν δεν δουλέψω δεν θα πληρωθώ.

Νιώθω πως ήδη προσφέρω αρκετά δωρεάν στον κόσμο. Μέσω των εκπομπών και των αναρτήσεων μου στα προφίλ μου. Προσφέρω από τις γνώσεις μου ως ψυχολόγος και από τους προσωπικούς μου προβληματισμούς και τον τρόπο που τους φιλοσοφώ.

Κάτι τέτοιο ίσως είναι και το παρόν μακροσκελές κείμενο.

Δεν μου αρέσει να είμαι υποκρίτρια.

Γράφω την αλήθεια. Αυτά μου συμβαίνουν, έτσι τα σκέφτομαι και έτσι έχω αποφασίσει να τα διαχειριστώ. Στέλνω την αγάπη μου σε όλους. Με τους όρους που εξήγησα

Φιλιά

Πώς μπορώ να συγχωρέσω μια απιστία;

Περνάει ο πόνος από ερωτική απογοήτευση;

Γιατί οι άνθρωποι κουτσομπολεύουν και δείχνουν κακία;

Πώς επιλέγουμε σύντροφο για γάμο;

Με χαρακτηρίζουν ως τοξικό άνθρωπο. Μπορώ να γίνω αγαπητός;

Νιώθω πως δεν με αγαπάει κανείς!

Βιώνω την κοινωνική απόρριψη λόγω της εξωτερικής μου εμφάνισης

Sense of entitlement, άνθρωποι που νιώθουν πως τα δικαιούνται όλα

Η ομορφιά ως... διαβατήριο στις σχέσεις!

Αναδημιουργημένες οικογένειες και επικοινωνία-συνεργασία όλων των ενηλίκ...

Η αλήθεια που καίει για τα διαζύγια στην Κύπρο

Πώς βάζουμε όρια στην οικογένεια μας

Τι θα πει ο κόσμος; Πόσο υγιές είναι να καθορίζεται η ζωή μας από την άπ...

Υπαρξιακό άγχος

Μπορώ να αλλάξω τον σύντροφο μου προς το καλύτερο;

Πένθος και πώς αντιμετωπίζεται

Αντιμετωπίζεται ο πόνος του θανάτου ενός παιδιού; Πώς συμπαραστεκόμαστε ...

Ανήθικος επαγγελματικός πόλεμος mobbing και μέσω διαδικτύου και πώς αντι...

Ανισότητα φύλων και εργασιακός εκφοβισμός

ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ

Δεν μπορώ στην προσωπική μου ζωή να είμαι φίλη με όλους όσοι το θέλουν και το ζητούν. Είναι ανθρωπίνως αδύνατο.
Ναι, καταλαβαίνω πως είμαι φιλική στην τηλεόραση και στα γραπτά μου. Άμεση, οικεία. Καταλαβαίνω γιατί κάποιοι που παρακολουθούν την δουλειά μου, με νιώθουν σαν φίλη τους. Αυτός άλλωστε είναι και ο στόχος. Μια οικεία φωνή με μια φιλική προσέγγιση να αναλύει θέματα σχέσεων, κοινωνίας και ψυχικής υγείας.
Ξεκίνησα αμέσως μετά το πανεπιστήμιο, από το Φθινόπωρο του  1997, έχει σχεδόν 20 χρόνια τώρα, να κάνω δημόσιες ομιλίες, να συμμετέχω σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές, να αρθρογραφώ στα Μέσα και να συγγράφω βιβλία.
Η δημόσια έκφραση είτε προφορική είτε γραπτή υπήρξε από τα παιδικά μου, θα τολμήσω να πω, χρόνια το ταλέντο μου. Είμαι καλή σε αυτό και προσπαθώ αυτό το τάλαντο που μου έδωσε ο Θεός να το καλλιεργώ, να το εξελίσσω και να το χρησιμοποιώ προς όφελος της δικής μου ψυχής και των άλλων.
Στην αρχή είχα την δικαιολογία πως εκφραζόμουν δημοσίως για να γνωστοποιήσω την δουλειά μου. Είχα έρθει νεαρή ψυχολόγος από τις σπουδές μου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ήδη παντρεμένη και με ένα μωρό παιδί και είχα άμεση ανάγκη να δουλέψω.
Η αλήθεια όμως είναι πως πάντα αυτό που με συνέπαιρνε σε σχέση με την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το γράψιμο ήταν το να συνεισφέρω στην καταπολέμηση παθογόνων κοινωνικών πεποιθήσεων και στερεοτύπων και στην ανάπτυξη ανθρωπιστικών, υγειών αντιλήψεων σε σχέση με την υγιή ψυχοσωματική λειτουργία του ανθρώπου και στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όσο γίνεται, όσο μπορώ, από πλευράς μου. Με απλά λόγια, ήρθα πίσω σε μια χώρα που η ψυχολογία και οι ψυχολόγοι ήταν κάτι άγνωστο και φοβιστικό στο ευρύ κοινό και ήθελα να εξηγήσω τι είναι η ψυχολογία, τι δουλειά κάνουμε οι ψυχολόγοι και πως δεν είναι ούτε ντροπή, ούτε ένδειξη αδυναμίας να αναζητήσει κάποιος την βοήθεια ενός ψυχολόγου. Και πέρα από αυτό, με τον δημόσιο λόγο όποτε μου δινόταν και όποτε είχα την ευκαιρία να μιλώ για ψυχική υγεία και διαταραχή, για φυσικά και αφύσικα πράγματα, να βοηθώ όσο μπορώ να δουν οι άνθρωποι που με παρακολουθούν τα πράγματα, τον εαυτό τους και την ζωή τους κι από μια διαφορετική οπτική. Αυτήν που πόρρω απέχει από την ενοχή, την ντροπή και το «τι θα πει ο κόσμος», «τι θα πουν οι γονείς μου» και «τι θα πουν τα παιδιά μου».
Σίγουρα έχω μέσα μου και τον σπόρο της ματαιοδοξίας, που όσο νεότερη ήμουν, τόσο πιο έντονος ήταν, που έπαιξε ρόλο στο να αναζητώ την δημόσια προβολή.
Τώρα είμαι σχεδόν 42 χρονών. Σε 3 μήνες κλείνω τα 42. Νομίζω πως έχω κατανοήσει βαθειά το μάταιο της ματαιοδοξίας. Το έφαγα με το κουτάλι το 2011 όταν έκανα το λάθος να ασχοληθώ με την πολιτική και έφαγα άσχημα τα μούτρα μου σε όλα τα επίπεδα.
Μετά το 2011 η ζωή μου ήταν έτσι:

Σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη περίοδο της ζωής μου, με θυμόντουσαν μόνο ελάχιστοι άνθρωποι. Οι γονείς μου, τα παιδιά μου, ο αδελφός μου, και στενοί φίλοι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Οι υπόλοιποι με είχαν ξεχάσει ή ένιωθαν άβολα να με προσεγγίσουν, όπως άβολα νιώθει κάποιος να προσεγγίσει κάποιον που μόλις χώρισε ή μόλις πέθανε ένας οικείος του.
Σε εκείνη την δύσκολη περίοδο στην ζωή μου ήταν με αγάπη μια συνάδελφος, μια πρώτη μου ξαδέλφη που μεγαλώσαμε μαζί, μια φίλη μου από τα 10 μου χρόνια, ένα ζευγάρι φίλοι μου μεγαλύτεροι σε ηλικία από εμένα, και ένας παιδικός μου φίλος που βρεθήκαμε ξανά στην Λευκωσία. Αυτά τα πρόσωπα μου τηλεφωνούσαν να με ρωτήσουν εάν είμαι καλά, με νοιάζονταν και μου έδωσαν πρακτικά την βοήθεια τους τότε που την χρειαζόμουν περισσότερο από ποτέ.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι φίλοι μου. Και επίσης όσοι με στήριξαν και μου πρόσφεραν αγάπη και κατανόηση αφειδώλευτα, δεν υπάρχει περίπτωση να με πάρουν τηλέφωνο και να μην το απαντήσω, ή να πάρω πίσω εάν δουλεύω, δεν υπάρχει περίπτωση να τους ξεχάσω.
Ξεχνάω εύκολα πρόσωπα και ονόματα. Ο λόγος είναι απλός. Στο κινητό μου έχω καταχωρημένες πάνω από 10 χιλιάδες επαφές. Όποιος επικοινωνεί μαζί μου είτε τηλεφωνικώς είτε μέσω διαδικτύου καταχωρώ τα στοιχεία του στο τηλέφωνο μου για να βγάζω άκρη. Άρα εάν έχουμε μιλήσει μια φορά με email, ή τηλεφωνικώς, ή εάν έχει επισκεφτεί κάποιος το γραφείο μου μια φορά ή έστω και δύο, το πιο πιθανόν είναι να μην τον θυμάμαι με το που θα τον δω ή θα μου μιλήσει στο διαδίκτυο.
Δεν ξεχνάω με τίποτα όσους μου έκαναν καλό, επειδή νιώθω ευγνωμοσύνη και θέλω να ανταποδώσω.
Δεν ξεχνάω με τίποτα όσους μου έκαναν κακό, επειδή οφείλω ευθύνη προς τον εαυτό μου να προστατευτώ από τα πρόσωπα αυτά.
Να γίνω φίλη με νέους ανθρώπους δεν είναι εφικτό, δεν υπάρχει χρόνος.
Μου ζητούν συνέχεια «διαδικτυακοί φίλοι» να βρεθούμε για καφέ, για φαγητό, φιλικά.
Δεν είναι δυνατόν. Δεν γίνεται. Δεν είστε φίλοι μου στην πραγματική ζωή. Όταν παρακολουθείτε τις εκπομπές μου εσείς με βλέπετε, εγώ δεν σας βλέπω. Η προσφορά μου προς το κοινό που παρακολουθεί τις εκπομπές είναι οι ίδιες οι εκπομπές. Που τις παρακολουθεί όποιος θέλει δωρεάν, χωρίς καμιά απολύτως χρέωση. Από εκεί και πέρα έχω τον χρόνο που εργάζομαι στο γραφείο μου και τον ελεύθερο μου χρόνο.
Ελεύθερο χρόνο έχω μόνο για τον εαυτό μου, τον σύντροφο μου, τα παιδιά μου, τα παιδιά του συντρόφου μου, τους γονείς μου, τον αδελφό μου και την οικογένεια του, τους γονείς του συντρόφου μου, την αδελφή του και την οικογένεια της και τους στενούς μου φίλους που μου στάθηκαν σε δύσκολες στιγμές ή είναι στην ζωή μου επειδή το επέλεξα και επειδή είναι αμοιβαίως ωφέλιμη η σχέση. Ένα τέτοιο φίλο έχουμε και ως ζευγάρι με τον σύντροφο μου, που τον γνώρισα πριν ένα χρόνο, λίγο καιρό πριν γνωρίσω τον Παναγιώτη, και θα μπει και κουμπάρος στον γάμο μας όταν έρθει η ώρα, του γάμου.
Γιατί δεν έχω ώρα να παντρευτώ, εάν αυτό είναι κατανοητό. Με την έννοια ότι βάζοντας ως προτεραιότητες τις ευθύνες μας ως ενήλικες απέναντι στην σχέση μας και ως γονιοί απέναντι στα παιδιά μας, σε καμιά περίπτωση δεν είναι σημαντικό το να κάνουμε έναν γάμο με πολλούς καλεσμένους, πολλή προετοιμασία, και πολλή φασαρία. Επειδή έτσι θα χάσουμε πολύτιμο χρόνο που μπορούμε να τον χαρίσουμε στην ψυχή μας, την σχέση μας και τα παιδιά μας. Άρα όταν θα είμαστε έτοιμοι για τον γάμο, αυτός θα γίνει με 50 καλεσμένους, τόσοι είναι στην λίστα μας. Οι απολύτως στενοί συγγενείς και πραγματικοί φίλοι.
Τώρα για την δουλειά στο γραφείο.
Φέτος ενώ είμαι πιο γνωστή λόγω της εκπομπής στο Σίγμα με τον Ανδρέα Δημητρόπουλο και της εκπομπής στο ραδιόφωνο του Ρικ με την Βάσω Πελεγκάρη, και ζητά όλο και περισσότερος κόσμος να κλείσει ραντεβού μαζί μου, έχω μειώσει τις ώρες που εργάζομαι αντί να τις αυξήσω. Επειδή η δουλειά μου είναι πολύ ψυχοφθόρα και νιώθω πως δεν αντέχω να δουλεύω πλέον τις ώρες που δούλευα νεότερη.
Την αμοιβή που παίρνω για κάθε ραντεβού δεν την έχω αυξήσει όμως. Χρεώνω τα ίδια που χρέωνα από το 2006 για κάθε session. Ο λόγος που δεν αύξησα την αμοιβή είναι πρώτα από όλα η οικονομική κρίση που περάσαμε ως χώρα και από την οποία τώρα αρχίσαμε να βγαίνουμε και το γεγονός πως δεν θα μου άρεσε να αισχροκερδήσω, να εκμεταλλευτώ την δημοσιότητα που μου δίνει η τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το διαδίκτυο.
Μαθαίνω πως άλλοι συνάδελφοι χρεώνουν μέχρι και 60% περισσότερα από όσο χρεώνω εγώ. Επειδή πραγματικά νιώθω πως χρειάζεται να μειώσω περαιτέρω τις ώρες που εργάζομαι, μια σκέψη είναι να αυξήσω την αμοιβή μου κατά 40%. Και να εργάζομαι μόνο 2 ή 3 μέρες την εβδομάδα. Για να μην τρελαθώ. Όταν σχολνάω από το γραφείο θέλω τουλάχιστον μια ώρα περπάτημα στον πεζόδρομο που είναι κοντά στο σπίτι μου για να συνέλθω. Επειδή κάνω καλά την δουλειά μου. Ασχολούμαι με το τι μου λένε οι πελάτες μου, έχω ενσυναίσθηση.
Θα το σκεφτώ αυτό, κατά πόσον να αυξήσω την αμοιβή μου και να μειώσω περαιτέρω τις ώρες μου και θα ενημερώσω τους πελάτες μου.
Τώρα, για τους υπόλοιπους, πάρτε και χρησιμοποιείστε με όποιο τρόπο σας είναι χρήσιμος τις εκπομπές μου, τα γραπτά μου, τα βιβλία μου. Είναι δικά σας. Σας τα προσφέρω με όλη μου την αγάπη.
Αυτά έχω μόνο να δώσω όμως, και νομίζω πως δεν είναι λίγα. Να απαντάω σε email πλέον δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος, και αυτό το έχω ξεκαθαρίσει και στην ιστοσελίδα μου.
Την περίοδο που δεν είχα δουλειά, μετά το 2011 χρησιμοποιούσα τον ελεύθερο μου χρόνο δημιουργικά απαντώντας email σε κόσμο από όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Χωρίς καμιά αμοιβή. Πλέον δεν έχω χρόνο για κάτι τέτοιο και εξάλλου είναι καλύτερα κάποιος να επισκεφθεί ένα ψυχολόγο στην περιοχή του από κοντά, παρά να στείλει email σε κάποιον ψυχολόγο που είδε στο διαδίκτυο. Να εκμεταλλευτώ οικονομικά την απάντηση επιστολών, δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση. Κάτι τέτοιο θα ήταν επαγγελματικά ανήθικο εκ μέρους μου.
Όλα αυτά τα γράφω για να ξεκαθαρίσω τα όρια μου στην επικοινωνία μου με το κοινό.
Λυπούμαι που στενοχωρώ κάποιους με αυτή την οριοθέτηση.
Λυπούμαι αλλά δεν θα υποκύψω στο να γίνω «τοις πάσι τα πάντα», επειδή είμαι κι εγώ άνθρωπος και δικαιούμαι προσωπικό χρόνο και προσωπική ζωή.
Θέκλα Πετρίδου

Πως επανενώνεται ο αποξενωμένος γονιό με το παιδί

Τα παιδιά μου στράφηκαν εναντίον μου μετά το διαζύγιο. Πώς το αντιμετωπίζω;

Τα παιδιά μου με απορρίπτουν ως γυναίκα μονογονιό. Πώς το αντιμετωπίζω;

Γιατί τώρα να ντρέπομαι για την μαμά ή τον μπαμπά; Το διαζύγιο με τα παι...

Οι συγγενείς είναι οι φίλοι που δεν διαλέγουμε Πώς διαχειριζόμαστε δύσκ...

Το στέκι της παρέας, αφιέρωμα στον Δημήτρη Μητροπάνο, καλεσμένοι η Θέκλα...

Συναισθηματική αιμομιξία

Ντρέπομαι για τους γονείς μου...

Πώς αντιμετωπίζουμε τον εκφοβιστή;

Μπορούν τα χρήματα να αγοράσουν ευτυχία;

Σχέσεις με κίνητρο το χρήμα

Πώς αντέχεται η μοναξιά;

Ψέμα και υποκρισία. Ψυχική διαταραχή ή ανθρώπινη κακία;

Σκέφτονται όλοι το ίδιο με εμάς;

Πώς χωρίζεις από μια ... φιλία;

Εσείς τσακωθήκατε οικογενειακώς τις γιορτές;

Με είπαν τρελό, είμαι;